احساسات

احساسات به عنوان یک دیدگاه یا نظر کلی تعریف می شود. احساسات بازار به عنوان دیدگاه عمومی در مورد بازارهای مالی توسط مردم تعریف شده است. از آنجا که بسیاری از سرمایه گذاران احساسات بازار را پیش بینی کننده قیمت سهام آینده می دانند ، سرمایه گذاران می خواهند احساسات فعلی بازار را برای هدایت تصمیمات سرمایه گذاری خود بدانند. برخی از سرمایه گذاران اگر احساسات بازار را مثبت بدانند ، سرمایه گذاری بیشتری می کنند. برعکس ، مخالفان ، هنگامی که احساسات بازار مثبت تلقی می شود و سرمایه گذاری بیشتری می کند ، در صورت منفی بودن احساسات بازار سرمایه گذاری می کند ، آنها برعکس به بازار عمل می کنند.

احساسات بازار پایه و اساس همه تجزیه و تحلیل فنی است. این احساسات بازار است که باعث می شود قیمت ها از آنچه که تجزیه و تحلیل اساسی می تواند ارزش ذاتی یا واقعی یک دارایی باشد ، واگرایی کند. این الگوهای نمودارها را تشکیل می دهد و شاخص ها را تعیین می کند. بدون احساسات بازار ، هیچ حباب یا بحران مالی وجود نخواهد داشت ، زیرا قیمت همه چیز توسط عوامل اساسی تعیین می شود ، نه با آنچه بازار انجام می دهد.

احساسات بازار احساسات و احساس شرکت کنندگان در بازار در مورد بازار و اقتصاد است. روانشناسی سرمایه گذار و امور مالی رفتاری مطالعه چگونگی حرکت احساسات در بازار است. فرضیه بازار کارآمد (EMH) فرض می کند که قیمت ها توسط عوامل اساسی تعیین می شوند ، اما واقعیت در غیر این صورت نشان می دهد. چگونه دیگر می توان حباب بازار سهام دهه 1990 یا حباب املاک و مستغلات را که چند سال پس از آن پس از آن توضیح داد ، توضیح داد؟اگرچه عوامل اساسی در نهایت باعث اعتماد به نفس یا بدبینی بیش از حد می شوند ، حرص و آز و ترس از سرمایه گذاران ناآگاه بیشتر اوقات تأثیر زیادی در قیمت ها دارند.

برای نشان دادن ، حباب بازار سهام را در نظر بگیرید. با افزایش سهام ، سهامداران با افزایش ثروت آنها خوشحال می شوند و این باعث می شود آنها حتی بیشتر بخرند. آنها به دوستان خود می گویند ، اوراق بهادار خود را به آنها نشان می دهند و در مورد آنچه با ثروت تازه پیدا شده خود انجام می دهند صحبت می کنند. همانطور که دوستانشان این را می شنوند ، و در اخبار می بینند که بازار سهام روند صعودی خود را ادامه می دهد ، پس آنها نیز می خواهند سرمایه گذاری کنند ، زیرا اگر این کار را نکنند ، فرصتی عالی را از دست می دهند ، آنچه معمولاً ترس نامیده می شوداز دست رفته (FOMO). هنگامی که آنها سرمایه گذاری می کنند ، قیمت سهام را بیشتر می کنند ، و هرچه بیشتر افزایش می یابد ، حتی تعداد بیشتری از افراد نیز در آن جمع می شوند. هر دو حرص و آز برای پول بیشتر و هم قیمت های FOMO را به مراتب بالاتر از آنچه که می تواند توسط اصول مشاغل اساسی قابل توجیه باشد ، هدایت می کند. در اوج بازار ، خوش بینی حداکثر است.

اما بازار به این دلیل است که مردم بیش از حد پول بیشتری برای سرمایه گذاری ندارند ، پول بیشتری برای افزایش بازار سهام ندارند. همانطور که جوزف کندی در اواخر دهه 1920 خاطرنشان کرد ، هنگامی که پسر Shoeshine شروع به ارائه نکات مربوط به سهام می کند ، زمان آن رسیده است که بیرون بیاید. چرا؟زیرا حتی پسر کفش در حال حاضر سرمایه گذاری کرده است. هیچ استخر دیگری از سرمایه گذاران وجود ندارد که بازار را افزایش دهد. هنگامی که بازار در حال افزایش است ، مردم می ترسند که ثروت خود را از دست بدهند ، بنابراین آنها شروع به گرفتن پول خود می کنند. با فروش سهام و برداشت پول ، بازار سهام به سرعت در حال کاهش است. مردم از ترس بیشتر می شوند و حتی بیشتر از آن عقب می روند. بدبینی بازار را در دست می گیرد ، زیرا چه کسی می تواند بداند پایین کجاست. و هرچه تعداد بیشتری از مردم پول خود را پس می گیرند ، پایین تر حتی سریعتر و پایین تر سقوط می کند ، تا اینکه در بعضی مواقع ، بیشتر پول سرمایه گذاران ناآگاه پس گرفته شده است. سرمایه گذاران آگاه متوجه می شوند که بازار بیش از حد بوده و بنابراین ، شروع به خرید می کند و مانع از سقوط بیشتر بازار می شود.

احساسات بازار اغلب به عنوان معیاری از رفتار جمعیت ، نحوه رفتار مردم تحت تأثیر سایر افراد توضیح داده می شود. مردم تمایل جدی به مطابقت با جمعیت دارند ، و بنابراین ، در جمع و جمعیت متفاوت از آنچه که افراد تحت تأثیر دیگران قرار نمی گیرند ، متفاوت فکر می کنند و عمل خواهند کرد. از این رو ، مردم ایده های مشترک و اهداف مشترک را توسعه می دهند و شروع به انجام همان کارها می کنند. بنابراین وقتی جمعیت در حال خرید هستند ، بیشتر افراد دیگر به آن می پیوندند. به همین ترتیب وقتی آنها می فروشند.

این روانشناسی بازار است که اساس سرمایه گذاری مخالف را تشکیل می دهد - فروش زمانی که توده ها خرید می کنند و خرید هنگام فروش. اگر فرضیه بازار کارا درست باشد، سرمایه‌گذاری برعکس نمی‌توانست وجود داشته باشد، زیرا قیمت‌ها فقط توسط عوامل بنیادی تعیین می‌شوند. سرمایه‌گذاری برعکس فقط می‌تواند وجود داشته باشد زیرا قیمت‌ها، اغلب توسط احساسات بازار تعیین می‌شوند.

به عنوان معیاری برای سنجش انتظارات جمعیت، احساسات بازار بهتر است به عنوان شاخصی برای بازارهای عمومی استفاده شود، نه برای اوراق بهادار خاص. و از آنجایی که انتظارات جمعیت متفاوت است و تقریبا غیرممکن است که بتوان کمیت آن را تعیین کرد، احساسات بازار به 2 دسته اصلی تقسیم می شود: احساسات صعودی و احساسات نزولی. بنابراین، شاخص‌های احساسات اغلب با سایر شاخص‌ها و سیگنال‌ها برای تعیین زمان خرید و فروش استفاده می‌شوند.

بازیگران آگاه و ناآگاه بازار

برای توضیح این پویایی های بازار، حدس زده می شود که بازار اساساً از 2 گروه تشکیل شده است: بازیگران آگاه و گروه بسیار بزرگتر از بازیگران ناآگاه. بازیکن آگاه، حرفه ای در نظر گرفته می شود که ارزش گذاری دارایی ها را بر اساس مبانی درک می کند، اما بازیکنان ناآگاه درک کمی از ارزش گذاری دارایی دارند یا اصلاً درک نمی کنند و بنابراین، تصمیمات خرید و فروش آنها را هدایت نمی کند.

همچنین بازیگران نقدینگی، فعالان بازار وجود دارند که نه به دلیل پیش بینی بازار، بلکه به دلیل اهداف سازمانی یا به دلیل نیاز به پول، خرید یا فروش می کنند، مانند زمانی که یک صندوق بازنشستگی باید به بازنشستگان پرداخت کند یا یک صندوق سرمایه گذاری مشترک باید به آنها بفروشد. پرداخت برای بازخریدها، با این حال، تصور نمی‌شود که بازیگران نقدینگی در بیشتر مواقع تأثیر قابل‌توجهی بر قیمت‌ها داشته باشند، زیرا اقدامات آنها با انگیزه نیازهای فردی هماهنگ نیست.

از آنجا که توده های ناآگاه یک گروه بسیار بزرگتر هستند ، آنها نیز پول بیشتری دارند و بنابراین ، تعیین کننده مهمتر قیمت بازار هستند. با این حال ، این اشتباه است که فرض کنیم فقط بازیکنان ناآگاهانه وقتی قیمت ها بالا هستند و در هنگام پایین بودن می فروشند ، می خرند. به عنوان مثال ، در سال 1995 ، پس از آنکه بازار سهام از سال 1990 به طور قابل توجهی افزایش یافته بود ، هنوز هم قصد داشت تا 5 سال آینده ادامه یابد. اگر بازیکنان آگاه در این دوره خریداری نمی کردند ، فرصت های سودآور زیادی را از دست می دادند. در واقع ، اگر آنها کوتاه فروخته بودند ، فکر می کردند دارایی در مقایسه با اصول بیش از حد گران است ، آنها متحمل خسارات قابل توجهی می شدند. از این رو ، از آنجا که به نظر می رسد احساسات بازار در قیمت گذاری اوراق بهادار نسبت به اصول مهمتر است ، یک معامله گر که به طور دقیق احساسات بازار را پیش بینی می کند ، موفق تر از کسی خواهد بود که فقط اصول را در نظر می گیرد. به این ترتیب ، حتی بازیکنان آگاه نیز توسط جمعیت روبرو می شوند.

شاخص های احساسات بازار

حرکت قیمت هر امنیتی تا حدودی به احساسات بازار است. هنگامی که خبرهایی در مورد امنیت وجود ندارد ، پس احساسات بازار ممکن است بزرگترین عامل در هر قیمت در کوتاه مدت باشد. حتی هنگامی که اخبار مهم در مورد یک شرکت خاص یا امنیت منتشر می شود ، حرکت قیمت حاصل اغلب با افزایش بازار در آن زمان صعودی یا نزولی افزایش می یابد یا کاهش می یابد.

تلاش های بسیاری برای سنجش دقیق احساسات بازار وجود دارد و بنابراین انواع مختلفی از شاخص های احساسات وجود دارد - فقط تعداد معدودی در اینجا ارائه شده است. در حالی که برخی از شاخص های احساسات ، مانند شاخص های حجم ، می توانند برای اوراق بهادار فردی استفاده شوند ، بیشتر شاخص های احساسات بازار مبتنی بر داده های گسترده بازار است.

برخی از شاخص های قدیمی بازار بر اساس ایده ، درست یا نادرست است که معامله گران ناآگاه معمولاً تصمیم اشتباهی می گیرند ، خرید در صدر بازار و فروش در پایین بازار. به عنوان مثال ، یک نشانگر احساسات قدیمی بر اساس آمار معاملاتی عجیب و غریب است که تعداد سهام سهام خریداری شده یا فروخته شده را در تعداد زیادی عجیب و غریب اندازه گیری می کند ، که کمتر از 100 سهام است که یک مجموعه دور را تشکیل می دهد. براساس این تئوری عجیب و غریب که بیشتر این خریداران تصور می شود پول کمی برای تجارت دارند و بنابراین فرض بر این است که کمترین بازیکنان بازار هستند و به همین دلیل وقتی خوش بینی به اوج خود می رسد ، خریداری می کنند و وقتی بدبینی می فروشند ، آنها می فروشنداوج گرفته و بازار از پایین خارج شده است. معامله گران آگاه ، خرید عجیب و غریب را به عنوان یک سیگنال فروش و فروش عجیب و غریب به عنوان یک سیگنال خرید می دانند ، بنابراین آنها دقیقاً بر خلاف آنچه معامله گران ناآگاه انجام می دهند انجام می دهند ، به همین دلیل بسیاری از این شاخص های احساسات نیز شاخص های متضاد نامیده می شوند.

با این حال ، نظریه عجیب و غریب یک شاخص خیلی خوب نبوده است ، احتمالاً به این دلیل که بیشتر خریداران عجیب و غریب معامله گر نیستند ، اما برای طولانی مدت خرید می کنند و فقط وقتی پول دارند ، و بنابراین ، شاخص های خوبی از این نیستنداحساسات بازارتا حدودی قابل اطمینان تر است ، از آنجا که فروشندگان کوتاه معامله گر هستند ، نسبت فروش کوتاه عجیب و غریب است ، که تعداد فروش کوتاه عجیب و غریب است که بر اساس فروش Odd-Lot تقسیم می شود. احتمالاً ، نسبت فروش کوتاه کوتاه عجیب و غریب ، نشانگر پایین بازار است.

یکی دیگر از نشانگرهای احساساتی که قابل اطمینان تر است ، نسبت حجم قرار دادن/تماس ، نسبت تعداد کل قرار دادن به تعداد کل تماس های معامله شده در 1 روز است. یک گزینه گزینه ای است که در صورت کاهش امنیت اساسی در ارزش ، ارزش را افزایش می دهد. بنابراین اگر انتظار داشتید که قیمت امنیت زیربنایی در آینده نزدیک کاهش یابد ، خرید می کنید. تماس گزینه ای است که با افزایش ارزش امنیتی در ارزش ، ارزش افزایش می یابد ، بنابراین اگر انتظار دارید که قیمت زیرین به زودی بالا برود ، یک تماس خریداری می کنید. نسبت حجم قرار دادن/تماس یک شاخص متضاد است ، زیرا به طور کلی در پایین بازار حداکثر است. از این رو ، به نظر می رسد که بازیکنان بی اطلاع وقتی بازار از قبل کاهش یافته است ، خریداری می کنند.

یکی دیگر از معیارهای محبوب احساسات بازار ، نوسانات بازار است ، مبلغی که قیمت یک شاخص یا امنیت در یک زمان خاص از میانگین قیمت که در یک دوره زمانی مشخص اندازه گیری می شود ، منحرف می شود. هرچه نوسانات بیشتر باشد ، استدلال می شود ، اضطراب بازرگانان بیشتر می شود و معامله گران هنگام کاهش بازار یا در پایین نسبت به زمان افزایش ، احساس اضطراب بیشتری می کنند. نوسانات پایین دلالت بر این دارد که معامله گران ناآگاه از خود شکایت می کنند و بنابراین یک سیگنال فروش است در حالی که نوسانات زیاد در پایین بازار بیشتر است وقتی معامله گران ناآگاهانه نسبت به بازار بدبین هستند. در اینجا ، Contrarian خریداری می کند.

متداول ترین شاخص نوسانات شاخص نوسانات CBOE (نماد: VIX) است که نوسانات ضمنی را به جای نوسانات تاریخی از شاخص S& P 500 اندازه گیری می کند. سایر اقدامات نوسانات ضمنی شامل گزینه هایی برای شاخص کامپوزیت NASDAQ (VXN) و شاخص S& P 100 (VXO) است.

این نمودار به وضوح رابطه بین نوسانات ضمنی و احساسات بازار را نشان می دهد. قبل از سپتامبر 2008 ، شاخص S& P 500 ثابت بود و شاخص نوسانات CBOE (VIX) کم بود. با افزایش رکود بزرگ در سپتامبر 2008 ، بازار در حالی که VIX به طرز چشمگیری افزایش یافت ، به میزان قابل توجهی کاهش یافت. توجه داشته باشید که جایی که بازار کمترین است ، حداکثر نوسانات حداکثر است.

در اینجا 2 نمودار نشان می دهد که چگونه نشانگر VIX قبل و در طی اپیدمی COVID-19 در مقایسه با S& P 500 واکنش نشان داده است. VIX دقیقاً اندازه گیری می کند؟طبق گفته CBOE ، که این شاخص را محاسبه می کند ، قصد دارد اندازه گیری میزان شاخص S& P 500 در 30 روز آینده با توجه به بازار باشد. به عبارت دیگر ، نوسانات مورد انتظار S& P 500 را در 30 روز آینده اندازه گیری می کند. VIX با استفاده از نقطه میانی نقل قول/ASK در گزینه های شاخص S& P 500 محاسبه می شود. فقط از گزینه های SPX با بیش از 23 روز ، اما کمتر از 37 روز ، برای انقضا جمعه SPX برای محاسبه VIX استفاده می شود. از آنجا که VIX به نقل قول های پیشنهاد/درخواست گزینه های SPX بستگی دارد ، نمی تواند دقیق تر از پیشنهاد مردم باشد و قیمت ها را بپرسید. آیا این افراد آینده را بهتر از هر کس دیگری می دانند؟به نظر نمی رسد اینگونه باشد. به عنوان نمونه ، نمودارهای زیر VIX را در مقابل S& P 500 برای 2 دوره زمانی مختلف نشان می دهد ، در سال 2020 ، هنگامی که اپیدمی COVID-19 باعث بی ثباتی بازار و از آگوست 2018 تا پایان سال 2019 شد ، هنگامی که S& P 500 تا پایان کاهش یافت. از سال 2018 اما پس از آن برای بیشتر سال 2019 افزایش یافت. در بیشتر این موارد ، شاخص S& P 500 قبل از افزایش VIX کاهش یافته است ، بنابراین به نظر نمی رسد که VIX کاری بیشتر از اندازه گیری تغییرات در شاخص S& P 500 انجام دهد ، به خصوص کاهش می یابد. هنگامی که شاخص S& P 500 کاهش می یابد ، VIX افزایش می یابد و اگر شاخص S& P 500 به سرعت کاهش یابد ، VIX سنبله می کند ، اما معمولاً در طول یا بعد از آن کاهش می یابد.

نشانگر وسعت

وسعت بازار تعداد اوراق بهادار شرکت کننده در یک روند بازار است. وسعت بیشتر به تأیید روند صعودی یا نزولی کمک می کند. شاخص های وسعت محبوب نسبت پیشرفت/کاهش و نسبت جدید/پایین ترین سطح جدید است.

نسبت پیشرفت/نزول تعداد موارد پیشبرد است که سهام هایی هستند که امروز بالاتر از جلسه معاملاتی قبلی بسته شده اند ، که براساس تعداد مسائل کاهش یافته تقسیم می شود ، که تعداد سهام بسته شده پایین تر از جلسه معاملاتی قبلی است.

نسبت Highs/New New جدید تعداد مواردی است که به اوج 52 هفته ای رسیده است که با تعداد رسیدن به پایین 52 هفته تقسیم می شوند.

هنگامی که شاخص های وسعت در همان جهت بازار حرکت می کنند ، این تأیید روند محسوب می شود. واگرایی از شاخص های وسعت و بازار نشانه تغییر روند ممکن است. واگرایی صعودی در پایین بازار اتفاق می افتد که تعداد مشکلات رو به زوال یا مسائل جدید در حال کاهش باشد ، حتی اگر این شاخص هنوز رو به کاهش باشد ، در حالی که واگرایی نزولی در بالای بازار اتفاق می افتد که تعداد موارد پیشبرد یا مسائل جدید جدید باشدکاهش از جلسات معاملاتی قبلی.

نشانگرهای حجم

از آنجا که احساسات بازار احساساتی توده ها است ، منطقی است که میزان ردیابی می تواند در تقسیم احساسات بازار یا احساسات در مورد یک امنیت خاص مفید باشد. یک روش معقول برای ردیابی احساسات ، ذکر حجم در Uptrends یا Downtrends است. حجم بالا به عنوان تأیید روند عمل می کند. حرکت قیمت بر اساس حجم پایین از اهمیت کمتری برخوردار است.

سنبله های حجم ، جایی که حجم به طور ناگهانی 2 یا بیشتر از میانگین قبلی افزایش می یابد ، ممکن است اخبار مهم در مورد یک شرکت یا امنیت را نشان دهد ، بنابراین بررسی اخبار محتاطانه است. هنگامی که حرکت قیمت بر اساس اخبار مهم است ، ممکن است یک روند جدید در حال شکل گیری باشد یا روند فعلی ممکن است افزایش یافته و طولانی شود.

یکی دیگر از نشانگرهای حجم ، حجم متعادل (OBV) است ، که کل تجمعی است که حجم آن در روزهایی که قیمت بسته می شود و حجم کمتری را در روزهایی که قیمت آن بسته می شود ، کم می کند. اغلب اوقات ، اما نه همیشه ، Obv حداکثر چند روز قبل از اوج قیمت می رسد و به حداقل چند روز قبل از پایین آمدن قیمت می رسد. از این رو ، شاخص Obv تجمع خریداران یا توزیع فروشندگان را تشخیص می دهد. تجمع یک سیگنال خرید است ، در حالی که توزیع یک سیگنال فروش است.

برخی از معامله گران داده های حجم را با در نظر گرفتن درصدی از نزدیک یا پایین نزدیک از نقطه میانی ، که با افزودن قیمت بالا و قیمت پایین برای روز و تقسیم آن به 2 محاسبه می شود ، اصلاح می کنند. تعدیل شده با چقدر نزدیک روز از نقطه میانی منحرف می شود.

آیا شاخص های احساسات دقیق هستند؟

شاخص های احساسات زیادی وجود دارد ، و روش های تقریباً نامحدودی برای تفسیر آنها. از هر شاخص باید با شاخص های دیگر و حتی تجزیه و تحلیل اساسی استفاده شود. اندازه گیری هر یک از این شاخص ها به سختی کار می کند ، اما به نظر می رسد این موارد به خوبی تثبیت شده اند و اغلب در مطبوعات مالی گزارش می شوند. مشکل تلاش برای اندازه گیری احساسات بازار این است که درصد کمی از جمعیت بیشتر ثروت را در خود جای می دهند. بنابراین ، این همان چیزی است که آنها فکر می کنند مهم است ، نه آنچه که hoi polloi فکر می کند.