تعادل مجدد شاخص، کمبود نقدینگی در اجزای شاخص، می تواند منجر به خطای ردیابی شود.
در این سال، صنعت صندوق سرمایه گذاری مشترک (MF) 18 صندوق قابل معامله در بورس (ETF) را راه اندازی کرد، از صندوق هایی که در خارج از کشور سرمایه گذاری می کنند تا سرمایه گذاری های مبتنی بر عامل، برخی دیگر که در بخش ها یا موضوعات سرمایه گذاری می کنند و غیره. اما اغلب سرمایه گذاران می پرسند که آیا باید یک صندوق ETF یا یک صندوق شاخص را انتخاب کنند.
ETF ها چه تفاوتی با صندوق های شاخص دارند؟
هر دو صندوق های شاخص و ETF صندوق های غیرفعال هستند. هدف هر دو صندوق برتری یا عملکرد کمتر از شاخص‌های معیارشان نیست. یک ETF، مانند یک صندوق شاخص، یک شاخص معیار را انتخاب می کند و سپس بازده معیار را تقلید می کند. اینجاست که تفاوت به پایان می رسد.
ETF فقط در بورس موجود است، جایی که می توانید در ساعات بازار خرید و فروش کنید. هدف صندوق های شاخص نیز مطابقت با بازده یک شاخص اساسی است. اما آنها قیمت های خرید یا فروش روزانه را به سرمایه گذاران ارائه نمی دهند. ارزش خالص دارایی صندوق ها (NAVs) در پایان روز منتشر می شود. طبق مقررات جدید هیئت بورس و اوراق بهادار هند، سرمایه‌گذار تنها زمانی می‌تواند NAV آن روز را دریافت کند که سرمایه‌گذاری او در صندوق اعتبار شود. این ممکن است چند روز یا حتی بیشتر طول بکشد، بسته به حالت و زمان سرمایه گذاری شما. از سوی دیگر ETF ها مانند سهام معامله می شوند، بنابراین سرمایه گذاران می توانند ETF را با قیمت معامله شده ای که در زمان ثبت سفارش حاکم است، خریداری یا بفروشند.
چرا خطاهای ردیابی ETF معمولا کمتر از صندوق های شاخص است؟
ساختار یک ETF بهتر از یک صندوق شاخص در نظر گرفته می شود. یک صندوق شاخص مانند یک طرح معمولی MF عمل می کند. هنگامی که سرمایه گذاران پول را در صندوق قرار می دهند، صندوق اوراق بهادار پایه را به گونه ای خریداری می کند که پرتفوی تا حد ممکن شبیه به شاخص پایه باشد. مدیر صندوق مقداری وجه نقد در صندوق نگهداری می کند. هر چه مؤلفه نقدی بزرگتر باشد، انحراف طرح از عملکرد معیار خود بیشتر است. اگرچه مدیر صندوق شاخص تمام تلاش خود را می کند تا جزء نقدی را به حداقل برساند، گاهی اوقات پول فوراً مستقر نمی شود. این منجر به خطای ردیابی می شود.
داستان های مرتبط
واحد ETF در مقابل تنها با مبادله سبد اوراق بهادار با خانه صندوق ایجاد می شود. اجزای یک سبد واحد ثابت هستند و قابل تغییر نیستند. به طور معمول، اوراق بهادار اساسی و کمی پول نقد. این امر مؤلفه نقدی ETF را کاملاً تحت کنترل نگه می دارد و از این رو منجر به خطای ردیابی کمتر می شود.
مطمئناً ، سرمایه گذاران بزرگ می توانند مستقیماً سبد سهام خود را با خانه صندوق مبادله کنند ، اما آنها باید این سبد را دقیقاً مشخص کنند.
چه کسی نقدینگی ETF را در بورس اوراق بهادار ایجاد می کند؟
در اینجا جایی است که سازندگان بازار نقش مهمی در چرخه زندگی ETF دارند. خانه های صندوق برای ایجاد نقدینگی در بورس سهام ، سازندگان بازار را برای هر یک از ETF های خود تعیین می کنند. این کارگزاران انفرادی هستند که واحدهای (و خاموش کردن) را مستقیماً با خانه صندوق ایجاد می کنند تا سرمایه گذاران خرده فروشی بتوانند به راحتی و هر زمان که بخواهند ، آنها را به راحتی خریداری و بفروشند.
ETFS همچنین NAVS Intraday (INAVS) را منتشر می کند ، که توسط MFS در طول جلسه معاملاتی به روز می شود. INAV مقدار زمان واقعی ETF بر اساس ارزش منابع موجود در شاخص است.
این بدان معنی است که ETF برنده است. آیا اکنون می توانیم تمام صندوق های شاخص خود را رها کنیم و به ETF ها تغییر دهیم؟نه کاملا. ETF می تواند از یک صندوق شاخص هزینه تر باشد. از آنجا که ETF ها را می توان فقط در بورس سهام خریداری و فروخت ، شما به یک حساب DEMAT نیاز دارید (هزینه ها 300-450 روپیه در سال است).(برای سرمایه گذاران فعال یا بازرگانان ، این هزینه ها گاهی از بین می روند.) هزینه های کارگزاری نیز وجود دارد. بیشترین میزان در هر تجارت تا 0. 5 درصد هزینه دارد. اگر شما در حال تحویل ETF هستید (یعنی استفاده از آن برای تجارت بیش از یک یا دو روز) ، کارگزاران تخفیف هیچ هزینه ای را برای چنین معاملات پرداخت نمی کنند.
ETF هایی با حجم بازار کم فاقد نقدینگی هستند زیرا ممکن است در هنگام تمایل به فروش سهام خود ، یا فروشندگان کافی در هنگام خرید برخی از واحدها ، تعداد کافی از خریداران را پیدا نکنید و منجر به هزینه های تأثیرگذاری برای سرمایه گذاران شوید. تفاوت در قیمتی که در واقع پرداخت می کنید در مقابل NAV این طرح هزینه تأثیر است. به عنوان مثال ، هزینه تأثیر زنبورهای Nippon India ETF در بورس ملی 0. 03 درصد (17 دسامبر 2021) بود.
چگونه عملکرد ETF را اندازه گیری کنیم؟
وجوه منفعل به بهترین وجه با خطاهای ردیابی یا انحراف در عملکرد آنها از شاخص های معیار مربوطه اندازه گیری می شود. با گذشت سالها ، با بالغ شدن خانه ها و بازارها ، خطاهای صندوق های منفعل ، به ویژه صندوق های شاخص ، کاهش یافته است.
با این حال ، می تواند دلایل دیگری در مورد خطای ردیابی وجود داشته باشد. هر زمان که ترکیبات اساسی یک شاخص تغییر کند ، قیمت آن سهام می تواند بی ثبات باشد. این امر همچنین باعث می شود کار تکرار شاخص در چنین روزهایی دشوار باشد.
فقدان نقدینگی در سهام در شاخص زیرین نیز به خطای ردیابی کمک می کند زیرا خرید و فروش می تواند هزینه های تأثیر بالایی را ایجاد کند. به همین دلیل است که خطای ردیابی صندوق منفعل کوچک و میانه کلاه به طور معمول بالاتر از صندوق بزرگ کلاه است.
جش کریپلانی روزنامه نگار با بیش از ده سال تجربه است. مستقر در بمبئی. تأمین بودجه متقابل ، امور مالی شخصی. آخرین بار وی با استاندارد تجاری بود ، جایی که وی صندوق های متقابل و سایر تحولات را در بازارهای مالی پوشش می داد
