الگوریتم آستانه تعاملی سوئدی (SITA) سریعتر جدیدترین و سریعترین الگوریتم آزمایش برای ارزیابی زمینه های بصری همفری (VF) است. با این حال ، شواهد موجود نشان می دهد که در اقدامات جهانی از دست دادن VF در انتقال چشم از استاندارد SITA به SITA جدیدتر سریعتر تفاوت هایی وجود دارد. این اختلافات ممکن است مرتبط باشد ، به ویژه در گلوکوم ، جایی که تغییر VF با گذشت زمان بر تصمیمات بالینی پیرامون درمان تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، خصوصیات تفاوت در الگوهای از دست دادن VF محلی بین الگوریتم ها ، به جای اقدامات خلاصه جهانی ، می تواند برای تفسیر پزشک در هنگام انتقال استراتژی های آزمایش مهم باشد. در این مطالعه ، ما تأثیر انتقال از استاندارد SITA به SITA را سریعتر بر الگوهای از دست دادن VF در چشم گلوکوماتوز که تحت آزمایش VF طولی در یک محیط بالینی در دنیای واقعی قرار دارد ، تعیین کردیم. از تجزیه و تحلیل آرکیپال برای استخراج وزن ترکیب 16 الگوی VF از نظر بالینی (به عنوان مثال ، آرکیپت (AT)) از VF های بیمار استفاده شد. ما دریافتیم که تعویض از استاندارد SITA به SITA سریعتر با حفظ کمتر از دست دادن VF (به عنوان مثال ، غیر طبیعی در 2-4 ، 6-9 ، 11 ، 13 ، 14) نسبت به امتحانات استاندارد SITA پی در پی همراه بود (مقدار P< 0.01) and was associated with relatively greater preservation of AT 1, the normal VF ( P value < 0.01). Eyes that transition from SITA Standard to SITA Faster in a real-world clinical setting have an increased likelihood of preserving patterns reflecting a normal VF and lower tendency to preserve patterns reflecting abnormal VF as compared to consecutive SITA Standard exams in the same eye.
مقدمه
آزمایش میدان بینایی (VF) یک روش مهم برای تشخیص و نظارت بر گلوکوم است که علت اصلی کوری برگشت ناپذیر در سطح جهان 1 است. در میان چندین روش آزمایش از دست دادن VF در عمل بالینی ، بیشترین استفاده از آن ، پیرامونی خودکار استاندارد با آنالایزر میدان همفری (HFA ؛ کارل زایس مدیتک) است. با گذشت زمان ، استراتژی های تست اجرا شده توسط ابزار HFA برای ارزیابی از دست دادن VF از طریق تکرارهای متعدد تصفیه شده است ، به دنبال کاهش بار آزمایش مکرر نشان داده شده 2،3،4 و ایجاد شکاف بین دستورالعمل های توصیه شده و عمل بالینی 5،6، 7این به روزرسانی ها ضمن حفظ دقت و تکرارپذیری ، سرعت امتحانات را افزایش داده است. در سال 1998 توسعه یافته ، استراتژی آزمایش غالب فعلی ، الگوریتم آستانه تعاملی سوئدی (SITA) ، به صورت استاندارد SITA در دسترس است ، که یک امتحان را در حدود 7 دقیقه در هر چشم انجام می دهد ، و SITA FAST ، که تقریباً 4 دقیقه در هر چشم طول می کشد ،9اخیراً ، هیجل و همکاران. توسعه یافته SITA سریعتر ، یک استراتژی جدیدتر از SITA سریع ، و تنوع آزمایش مشابه را به عنوان استاندارد SITA و میانگین مدت زمان آزمایش 2. 9 دقیقه 10 نشان داد.
برای استراتژی آزمایش سریعتر SITA برای ترجمه موفقیت آمیز به بیماران بیشتر که دستورالعمل های آزمایش توصیه شده را از طریق مدت زمان آزمایش کوتاه تر انجام می دهند ، مطالعاتی که در مورد عملکرد VF بررسی می شود در هنگام اجرای سریع SITA از نظر بالینی ضروری است. اگرچه هیجل و همکاران. نشان داد که SITA سریعتر عملکرد مشابهی با استاندارد SITA در همان بازدید دارد ، سایر مطالعات مقطعی توافق متفاوتی بین استاندارد SITA و SITA سریعتر در میانگین انحراف (MD) و انحراف استاندارد الگوی (PSD) 11،12،13 نشان داده اند. علاوه بر این ، چگونه از دست دادن VF هنگامی که یک نفر از استاندارد SITA به SITA سریعتر در طی یک اندازه گیری پیگیری طولی تغییر می یابد ، مشخص نمی شود. این سناریو از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا به ارائه دهندگان این امکان را می دهد تا تغییرات را در یک آزمایش جدید سریعتر SITA که توسط بیمارانی که فقط آزمایشات استاندارد SITA دارند ، انجام دهند و تفسیر کنند. یک مطالعه قبلی نشان داده است که تفاوت در تغییر در میانگین انحراف (ΔMD) در امتحانات سریعتر SITA به دنبال امتحان استاندارد SITA (دنباله استاندارد سریع) در مقایسه با دو امتحان استاندارد SITA متوالی (دنباله استاندارد استاندارد) 14 وجود دارد. در این مطالعه ، امتحانات VF در چشم با گلوکوم متوسط و پیشرفته ، انتقال از استاندارد SITA به SITA سریعتر با عملکرد VF بهبود یافته (ΔMD بالاتر) همراه بود. اختلافات ناشی از تغییرات استراتژی آزمایش می تواند منجر به ارائه دهندگان بی خبر از پیشرفت VF در این بیماران پس از جابجایی سریعتر به SITA شود.
این کار قبلی فقط تأثیر تعویض به SITA را سریعتر از استراتژی های استاندارد SITA در MD بررسی کرده است. تأثیر دنباله آزمایش در سایر اقدامات مورد استفاده برای قضاوت در مورد پیشرفت VF در حال حاضر ناشناخته است. در حالی که MD یک اندازه گیری متداول از تغییرات جهانی از دست دادن VF است ، معیارهایی برای ارزیابی تغییرات VF مبتنی بر مکان برای تفسیر پزشکان بسیار مهم هستند زیرا پیشرفت گلوکوماتوز بسیار خاص است. روش های مختلفی برای تعیین کمیت تغییرات VF کانونی وجود دارد ، از جمله تست Hemifield Glaucoma (GHT) ، PSD ، رگرسیون خطی نقطه ای و تجزیه و تحلیل ترکیبی آرکتیپ 15،16،17،18. تجزیه و تحلیل ترکیبی Archetypal به طور خاص مزیت تجزیه VF ها را به 16 الگوی قابل تفسیر بالینی از دست دادن VF و به طور مستقل کمیت هر تغییر (AT) در طول زمان 19،20. هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر تغییر استراتژی های تست VF از استاندارد SITA به SITA سریعتر بر روی الگوی یا AT از دست دادن VF است. برای دستیابی به این هدف ، ما در زمینه حفظ ترکیبی در سراسر استراتژی های آزمایش VF و همچنین تمایل به انتقال از غیر طبیعی به عادی در ترکیبات ، که می تواند منجر به پیشرفت VF شود ، بررسی می کنیم. مطابق با مشاهدات قبلی مبنی بر تغییر سریع به SITA با کمبود کسری VF ، ما فرض می کنیم که تغییر سریع به SITA در حفظ با طبیعی قوی تر ، غیر طبیعی تر در حفظ و تمایل به پیش بینی غیر طبیعی در پیش بینی غیر طبیعی در پیش بینی. عادی در امتحان بعدی نسبت به امتحانات استاندارد SITA متوالی.
مواد و روش ها
این پروتکل مطالعه توسط هیئت بازنگری نهادی دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز تصویب شد و به اصول اعلامیه هلسینکی پایبند بود. چشم پوشی از رضایت آگاهانه توسط هیئت مدیره بررسی نهادی دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز برای بررسی داده های VF به دست آمد.
شرکت کنندگان
این مطالعه از داده های آزمایش 24-2 VF همفری از یک گروه از بیماران که قبلاً شرح داده شده بود استفاده کرد. به طور خلاصه ، همه بیماران از سال 2018 تا 2020 در یک یا هر دو چشم در یک یا هر دو چشم در مرکز انستیتوی چشم Wilmer Eye Glaucoma در بالتیمور ، مریلند 14 دریافت کردند. بیماران واجد شرایط مبتلا به گلوکوم آشکار بودند یا کسانی که به عنوان مظنون گلوکوم دنبال می شدند. از آنجا که هدف از مطالعه ارزیابی قابلیت اطمینان و تکرارپذیری توالی های مختلف استراتژی آزمایش بود ، چشم ها براساس معیارهای قابلیت اطمینان برای تجزیه و تحلیل اولیه ما حذف نشد. ما شامل چشم هایی بودیم که تحت 3 امتحانات VF قرار گرفتند که در توالی زمانی زیر استراتژی های آزمایش رخ داده است: (1) استاندارد SITA ؛(2) استاندارد SITA ؛و (3) سیتا سریعتر. ما داده های VF را از این سه امتحان از چشم های واجد شرایط (766 نفر) برای تجزیه و تحلیل خود جمع آوری کردیم.
تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه آرکتیپال و گروه بندی فنوتیپ بالینی < SPAN> این مطالعه با استفاده از داده های آزمایش 24-2 VF هامفری از یک گروه از بیماران که قبلاً شرح داده شده بود. به طور خلاصه ، همه بیماران از سال 2018 تا 2020 در یک یا هر دو چشم در یک یا هر دو چشم در مرکز انستیتوی چشم Wilmer Eye Glaucoma در بالتیمور ، مریلند 14 دریافت کردند. بیماران واجد شرایط مبتلا به گلوکوم آشکار بودند یا کسانی که به عنوان مظنون گلوکوم دنبال می شدند. از آنجا که هدف از مطالعه ارزیابی قابلیت اطمینان و تکرارپذیری توالی های مختلف استراتژی آزمایش بود ، چشم ها براساس معیارهای قابلیت اطمینان برای تجزیه و تحلیل اولیه ما حذف نشد. ما شامل چشم هایی بودیم که تحت 3 امتحانات VF قرار گرفتند که در توالی زمانی زیر استراتژی های آزمایش رخ داده است: (1) استاندارد SITA ؛(2) استاندارد SITA ؛و (3) سیتا سریعتر. ما داده های VF را از این سه امتحان از چشم های واجد شرایط (766 نفر) برای تجزیه و تحلیل خود جمع آوری کردیم.
تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه آرکیپال و مطالعه گروهی فنوتیپ بالینی این مطالعه از داده های آزمایش 24-2 VF همفری از یک گروه از بیماران که قبلاً شرح داده شده بود ، استفاده کرد. به طور خلاصه ، همه بیماران از سال 2018 تا 2020 در یک یا هر دو چشم در یک یا هر دو چشم در مرکز انستیتوی چشم Wilmer Eye Glaucoma در بالتیمور ، مریلند 14 دریافت کردند. بیماران واجد شرایط مبتلا به گلوکوم آشکار بودند یا کسانی که به عنوان مظنون گلوکوم دنبال می شدند. از آنجا که هدف از مطالعه ارزیابی قابلیت اطمینان و تکرارپذیری توالی های مختلف استراتژی آزمایش بود ، چشم ها براساس معیارهای قابلیت اطمینان برای تجزیه و تحلیل اولیه ما حذف نشد. ما شامل چشم هایی بودیم که تحت 3 امتحانات VF قرار گرفتند که در توالی زمانی زیر استراتژی های آزمایش رخ داده است: (1) استاندارد SITA ؛(2) استاندارد SITA ؛و (3) سیتا سریعتر. ما داده های VF را از این سه امتحان از چشم های واجد شرایط (766 نفر) برای تجزیه و تحلیل خود جمع آوری کردیم.
تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه آرکتیپال و گروه بندی فنوتیپ بالینی
رویکرد تحلیلی کلی در شکل 1 نشان داده شده است. با استفاده از یک الگوریتم تجزیه Archetypal VF که قبلاً شرح داده شده بود ، ما مقادیر انحراف کل نقطه ای را از هر VF به وزن های ترکیبی غیر منفی تبدیل کردیم و خلاصه ای از 1. 00 برای 16 الگوی قابل تفسیر بالینی از دست دادن VF 17. این وزن های ترکیبی را می توان به عنوان نسبت هر یک از آنها در یک VF فردی (به عنوان مثال ، ٪ در 1 ، ٪ در 2 و غیره) تصور کرد. شکل 2 یک الگوی از دست دادن VF مورد انتظار را برای هر یک در مجموعه داده ما نشان می دهد که مشابه آثار قبلی منتشر شده 17 است. برای تجزیه و تحلیل بیشتر در مورد گروه های فنوتیپ بالینی ، ما چهار دسته زیر را بر اساس برچسب های فنوتیپی الگوی از کار توصیف تجزیه Archetypal VF تعریف و طبقه بندی کردیم ، و همچنین مشاهده اینکه الگوهای از دست دادن VF در گلوکوم به صورت کلاسیک به نصف النهار افقی در طول دوره احترام می گذارندالیاف عصبی قوس 17،21: طبیعی (در 1) ، غیرقانونی برای گلوکوم (در 12 ، 15) ، گلوکوم ممکن (در 4 ، 6 ، 7 ، 11) و برای گلوکوم معمولی (در 2 ، 3 ، 5 ، 8، 9 ، 10 ، 13 ، 14 ، 16) (شکل 3). الگوهای تراز شده به نصف النهار عمودی (به عنوان مثال ، همیانوپی زمانی و بینی) "برای گلوکوم غیر عادی" در نظر گرفته شدند. الگوهای طبقه بندی شده به عنوان "گلوکوم احتمالی" (گوه موقتی ، اسکاتوم مرکزی ، از دست دادن کل ، و نقص محیطی متحد المرکز) را می توان در VF گلوکوماتوز یافت ، اما کمتر از نقص ارتفاع و مراحل بینی که ما به عنوان "معمولی برای گلوکوم" طبقه بندی می کنیم ، یافت می شود."20،22،23. وزن های ترکیبی AT در هر گروه خلاصه شد تا یک وزن ترکیبی برای چهار گروه فنوتیپ بالینی به جای هر یک از 16 AT بدست آید. این گروه ها فنوتیپ های بالینی مشابهی را با هم ترکیب می کنند و روند وسیع تری در تفاوت بین توالی های آزمایش با سود افزایش نمونه های موجود برای هر رگرسیون ایجاد می کنند.
طرحواره ای که روشهای مطالعه را تشریح می کند. در ابتدا داده های میدانی بصری به ترکیبات آرکتیپال (ردیف بالا) ، ماتریس ضریب رگرسیون باستانی به دست آمده برای توالی استاندارد استاندارد (آبی) و استاندارد سریعتر (قرمز) (پایین سمت راست) تجزیه می شوند. سرانجام ، ضرایب رگرسیون برای به دست آوردن ضرایب رگرسیون δ نتیجه نهایی بین این دو دنباله (پایین سمت چپ) کم می شود.
نمایندگی از 16 آرکیپ (AT) در مجموعه داده ما.
آرکیپت های میدانی بینایی که توسط فنوتیپ بالینی گروه بندی می شوند.
تجزیه و تحلیل مدلهای رگرسیون خطی و ضریب رگرسیون δ
ما یک مدل رگرسیون خطی را بین وزن‌های ترکیب AT در جفت‌های VF در توالی‌های استاندارد-استاندارد، و وزن‌های ترکیب AT در جفت‌های VF در دنباله استاندارد-سریع (شکل 1 پایین سمت راست) برازش می‌کنیم. ماتریس 16 در 16 ضرایب رگرسیون تولید شده توسط مدل را می توان به عنوان ارتباط بین اولین مجموعه امتحان VF از 16 وزن ترکیبی AT با مجموعه امتحان VF دوم از 16 AT ترکیبی در هر دنباله (Standard-Standard یا Standard-Faster) تفسیر کرد.). ضریب رگرسیون ij که در ستون i و ردیف j ماتریس ضریب یافت می‌شود، مطابق با نحوه پیش‌بینی وزن ترکیبی AT i از امتحان اول، وزن ترکیبی AT j در امتحان دوم است. ضریب رگرسیون یک نشان دهنده یک ارتباط بسیار قوی است، در حالی که ضریب صفر نشان دهنده یک ارتباط بسیار ضعیف است. در تجزیه و تحلیل گروه بندی فنوتیپ بالینی ما (با چهار فنوتیپ بالینی)، ماتریس ضریب رگرسیون یک ماتریس 4 در 4 به جای ماتریس 16 در 16 بود. در مقایسه با روشهای رگرسیون داده‌های ترکیبی جایگزین که از تبدیل‌های log-ratio استفاده می‌کنند، این روش مدل‌سازی بدون تبدیل برای تحلیل ما ترجیح داده می‌شود، که امکان تفسیر مستقیم رگرسیون بین دو مقدار ترکیبی را فراهم می‌کند و بیشتر به طور منحصربه‌فرد وجود برخی AT را مجاز می‌سازد که ترکیبی داشته باشند. وزن های صفرما ضرایب رگرسیون در مدل استاندارد-استاندارد را از ضرایب مدل استاندارد-سریع کم کردیم تا تفاوت این ارتباط ها را برای هر دنباله (ضریب رگرسیون Δ) پیدا کنیم (شکل 1 پایین سمت چپ). تفاوتهای مثبت نشان‌دهنده ارتباط قوی‌تر در مدل استاندارد-سریع نسبت به مدل استاندارد-استاندارد است، تفاوتهای منفی عکس آن را نشان می‌دهند و تفاوتهای صفر نشان می‌دهند که هیچ تفاوتی در ارتباط بین دنباله‌ها وجود ندارد. ما این ضرایب رگرسیون و تفاوت آنها را با استفاده از نقشه های حرارتی تجسم کردیم.
ما علاقه خاصی به دو مجموعه از ضرایب رگرسیون δ داشتیم: (1) مورب ماتریس ("ضرایب حفظ") ، که نشان دهنده حفظ وزن های ترکیبی بین دو امتحان در دنباله و (2) در 1 ردیف در 1 ردیف استماتریس ("ضرایب انتقال به طبیعی") ، که نشان دهنده انتقال بین همه غیر طبیعی AT (در 2-AT 16) به آرکتیپ معمولی (در 1) بین دو امتحان در یک دنباله است. هر یک از این تجزیه و تحلیل ها بر روی مدلهای رگرسیون شامل شانزده AT و همچنین مدل هایی که در وزن های ترکیب جمع شده توسط چهار گروه فنوتیپ بالینی قرار گرفته اند ، انجام شد. ما 99 ٪ فاصله اطمینان را برای ماتریس ضریب رگرسیون δ با استفاده از راه انداز در سطح بیمار به دست آوردیم تا همبستگی بین چشم را به خود اختصاص دهیم و از این فواصل اطمینان استفاده کنیم تا مشخص شود که تفاوت در ضرایب از نظر آماری معنی دار است (جایی که فاصله اطمینان 99 ٪ حاوی صفر نیست)وادما 99 ٪ فاصله اطمینان را برای جلوگیری از میزان خطای نوع I به دلیل مقایسه آماری بی شماری انتخاب کردیم. تمام تجزیه و تحلیل آماری با R 4. 0. 3 (بنیاد R برای محاسبات آماری) انجام شد.< 0.01) mild/suspect eyes transitioning to Standard-Faster changed from “outside normal limits” to “within normal limits” on the GHT compared to the same eyes on Standard-Standard. Of the 704 eyes with PD data available, there was a statistically significantly lower proportion of eyes (14.8% versus 26.4%, P < 0.01) with an increase of greater than 15% points with PD probability < 0.01 when transitioning testing strategies in the moderate/advanced eyes. In comparison, there was a statistically non-significantly greater proportion of eyes (11.7% versus 10.2%, P = 0.28) of PD points increases in mild/suspect eyes. For increases in TD points, mild/suspect eyes had statistically significantly fewer eyes with greater than 15% change in TD points with TD probability < 0.01 when transitioning than when tested with consecutive SITA Standard exams (8.8% versus 10.2%, P = 0.04).
نتایج
در مجموع 421 بیمار با 766 چشم با تشخیص مربوط به گلوکوم در این مطالعه قرار گرفتند. خصوصیات توصیفی برای جمعیت مورد مطالعه و ویژگی های VF طبقه بندی شده توسط توالی های استراتژی مختلف تست در جدول 1 نشان داده شده است. توجه داشته باشید ، 488 (7 /63 ٪) چشم دارای گلوکوم خفیف یا مشکوک ، 139 (18. 1 ٪) چشم دارای گلوکوم متوسط و 139 نفر (18. 1 است.٪) چشمها هنگام طبقه بندی به طور متوسط MD برای هر چشم در سه معاینه ، گلوکوم پیشرفته داشتند. بیماری خفیف ، متوسط و پیشرفته به عنوان میانگین MD بهتر از دسی بل (DB) ، بین - 6 و - 12 دسی بل و به ترتیب کمتر از 12 دسی بل تعریف شده است. میانگین اختلاف زمان بین امتحانات استاندارد استاندارد 440 روز (SD = 760 روز) و بین امتحانات استاندارد سریع 394 روز (SD = 592 روز) بود (مقدار P = 0. 19 توسط آزمون t دانش آموز). جدول تکمیلی 1 تفاوت بین امتحانات استاندارد استاندارد و امتحانات استاندارد سریع بر اساس GHT ، انحراف الگوی (PD) و انحراف کل (TD) را نشان می دهد. بیشتر (19. 7 ٪ در مقابل 16. 6 ٪ ، ص
جدول 1 مشخصات دموگرافیک و بینایی. مقادیر P به دست آمده از یک تست T زوج (دو دم).
رابطه بین میانگین در وزن های ترکیبی و دنباله زمانی آزمون VF در شکل 4 نشان داده شده است. در 1 (Archetype معمولی VF) بالاترین میانگین در وزن ترکیبی برای همه امتحانات در دنباله ، با وزن متوسط از نظر آماری غیر قابل توجه بالاتر استدر آزمون SITA سریعتر (0. 30 0. 37 0. 37) از اولین استاندارد SITA (S1) و استاندارد SITA استاندارد (S2) (به ترتیب 0. 30 ± 35/0 و 0. 30 35 0. 35)) (مقدار P = 0. 18 با تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه)واد
در 1 (Archetype VF معمولی) بالاترین میانگین در وزن ترکیبی برای همه امتحانات در دنباله ، با وزن متوسط غیر قابل توجه بالاتر در آزمون SITA سریعتر (0. 30 ± 0. 37) نسبت به استاندارد SITA (S1) و SITA دوم SITAامتحانات استاندارد (S2) (به ترتیب 0. 30 ± 35/0 و 0. 30 35 0. 35)) (مقدار p = 0. 18 با تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه).
شکل 5A و B در ضرایب رگرسیون بین هر جفت امتحانات پی در پی VF در دنباله نشان می دهد. بیشترین ضرایب رگرسیون بزرگی در امتداد مورب های ماتریس یافت می شود ، با میانگین 0. 66 و دامنه interquartile (IQR) 0. 60-0. 76 برای دنباله استاندارد استاندارد و 0. 60 (IQR 0. 50-0. 69) برای دنباله استاندارد تر ، بازتاب دهندهحفظ AT از امتحان تا امتحان در هر دو سکانس. در مورب های خاموش ، ضریب رگرسیون متوسط در دنباله استاندارد استاندارد 0. 006 (IQR 0-0. 03) و 0. 01 (IQR 0 تا 0. 04) در دنباله استاندارد سریعتر بود. بیشترین حفظ در دنباله استاندارد استاندارد در 6 (نزدیک به از دست دادن کل) (0. 89) بود ، در حالی که بیشترین حفظ در دنباله استاندارد سریعتر در 1 (طبیعی) (0. 87) بود. کمترین حفظ در هر دو سکانس در 9 (نقص نامتعارف) (به ترتیب 46/0 و 36/0 برای توالی استاندارد و استاندارد سریعتر) بود.
(الف) نقشه گرمای ضرایب رگرسیون باستانی توسط Archetype در استاندارد استاندارد (SS) توسط Archetype (AT).(ب) نقشه گرمایی ضرایب رگرسیون باستانی توسط Archetype در استاندارد سریعتر (SF) توسط AT.(ج) نقشه گرمایی ضرایب رگرسیون δ توسط AT.
تجسم نقشه گرما برای ضرایب رگرسیون δ در بین جفت جفت های پی در پی VF در شکل 5c با کاشی های آبی نشان داده شده است که نشانگر ارتباط بالاتر بین استاندارد استاندارد و کاشی های قرمز است که نشانگر ارتباط بالاتر بین استاندارد سریعتر است. به طور کلی ، مقادیر در امتداد مورب در استاندارد استاندارد با استثنائی که در 1 (عادی) ذکر شده است ، ارتباط بالاتری دارند. این ضرایب حفظ δ نشان می دهد که دنباله استاندارد سریعتر حفظ نسبتاً ضعیف تر در غیر طبیعی تر AT (نشان دهنده الگوهای مختلف از دست دادن VF) ، اما حفظ قوی تر برای AT 1 (نمایانگر یک VF طبیعی) در مقایسه با دنباله استاندارد استاندارد است. مقادیر در امتداد ردیف AT 1 (عادی) دارای ارتباطات بالاتری در استاندارد سریعتر هستند ، و این نشان دهنده تمایل به غیر طبیعی در امتحان اول (استاندارد SITA) به انتقال از غیر طبیعی به حالت عادی در امتحان دوم (SITA سریعتر) است ، به جز برایدر 9 (نقص غیرقانونی) ، در 12 (همیانوپی زمانی) و در 16 (نقص پاراسنترال تحتانی). جدول 2 ضرایب حفظ δ و δ مقادیر ضریب رگرسیون انتقال به مرطوب و فاصله اطمینان 99 ٪ بین جفت استاندارد استاندارد و استاندارد VF را نشان می دهد. از نظر آماری تفاوت معنی داری در ضرایب حفظ برای همه به جز در 5 (مرحله Inferonasal) ، 10 (نقص Inferonasal) ، 12 (همیانوپی زمانی) ، 15 (همیانوپی بینی) و 16 (نقص پاراسنترال تحتانی) وجود داشت. تمام ضرایب حفظ δ از نظر آماری معنی دار (در امتداد مورب در شکل 5c) منفی بودند ، که نشان دهنده حفظ آرکتیپ قوی تر در دنباله استاندارد استاندارد است ، به جز مواردی که در 1 (طبیعی) (0. 05 (99 C CI: 0. 03-0. 08)) ،نشان دادن حفظ بهتر در دنباله استاندارد سریعتر برای آرکیپت VF معمولی. از نظر آماری ضرایب رگرسیون انتقال δ به غیرطبیعی (در امتداد ردیف پایین در شکل 5c) مثبت بود ، نشان می دهد که احتمال بیشتری برای ATS غیر طبیعی به انتقال به حالت عادی هنگام تعویض از استاندارد SITA به امتحانات سریعتر SITA وجود دارد. شکل 6 زمینه های بصری افراد نمونه را از هر امتحان در دنباله آزمایش به همراه مربوط به وزن ترکیبی 1 (عادی) نشان می دهد.
جدول 2 تأثیر دنباله بر ضریب حفظ δ و ضریب رگرسیون انتقال به غیرطبیعی توسط Archetype. ضرایب رگرسیون δ مثبت منعکس کننده ارتباطات قوی تر در هنگام انتقال از استاندارد SITA به SITA در مقایسه با امتحانات استاندارد متوالی SITA است ، در حالی که ضرایب رگرسیون δ منفی منعکس کننده ارتباطات ضعیف تر است.
زمینه های بینایی از هر امتحان در توالی های آزمایش برای بیماران نمونه با شدت خفیف ، متوسط و پیشرفته بیماری با مربوط به 1 (طبیعی) در وزن های ترکیبی.
هنگامی که ATS به فنوتیپ های بالینی گروه بندی می شود و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ، ضرایب رگرسیون برای هر جفت VF در دنباله (شکل 7a و B) و تفاوت های آنها (شکل 7C) مجدداً ضرایب قوی در طول مورب را نشان می دهد ، با جفت VF استاندارد استاندارد VFنشان دادن ضرایب حفظ قوی تر در فنوتیپ های غیر طبیعی (از دست دادن VF) و ضریب حفظ ضعیف تر برای فنوتیپ طبیعی. بیشترین ضرایب رگرسیون بزرگی در طول مورب های ماتریس یافت می شود ، با مقدار متوسط 0. 83 (IQR 0. 76-0. 86) برای دنباله استاندارد استاندارد و 0. 73 (IQR 0. 64-0. 83) برای دنباله سریعتر استاندارد ، منعکس کننده حفظ بالینیگروه های فنوتیپ از امتحان تا امتحان در هر دو سکانس. در مورب های خاموش ، ضریب رگرسیون متوسط در دنباله استاندارد استاندارد 0. 05 (IQR 0. 02-0. 11) و 0. 07 (IQR 0. 03 تا 0. 11) در دنباله استاندارد بود. حفظ شده ترین گروه فنوتیپ برای هر دو استاندارد استاندارد و دنباله استاندارد سریع تر طبیعی بود (به ترتیب 86/0 و 91/0). کمترین گروه فنوتیپ بالینی در هر دو توالی ، گروه ATS در نظر گرفته شده برای گلوکوم (61/0 و 0. 58 برای توالی استاندارد و استاندارد سریعتر) بود.
(الف) نقشه گرمایی ضرایب رگرسیون باستانی توسط آرکیپت در استاندارد استاندارد (SS) توسط گروه فنوتیپ بالینی.(ب) نقشه گرمایی ضرایب رگرسیون باستانی توسط Archetype در استاندارد سریعتر (SF) توسط گروه فنوتیپ بالینی.(ج) نقشه گرمایی ضرایب رگرسیون δ توسط گروه فنوتیپ بالینی.
We performed further sensitivity analyses to investigate the impact of VF reliability on our findings regarding differences in AT preservation and transition-to-normal AT between Standard-Standard and Standard-Faster VF pairs. In a cohort of eyes (n = 611) that met previously established reliability criteria 26 in all VF exams (a false-positive error rate less than 15% and had a and false negative errors ≤ 25% or ≤ 50% for VFs with MD of >جدول 3 ضرایب حفظ Δ و ضرایب رگرسیون گذار به نرمال را برای AT های گروه بندی شده بالینی در جفت تست های VF در توالی های استاندارد-استاندارد و استاندارد-سریع نشان می دهد. تفاوتهای آماری معنی‌داری در ضرایب حفظ بین جفت‌های VF در توالی‌های آزمایش برای همه گروههای فنوتیپ، به جز گروه فنوتیپ "غیر معمول برای گلوکوم" وجود داشت. هر دو فنوتیپ بالینی گلوکوم و گلوکوم معمولی دارای ضرایب حفظ Δ منفی بودند (در امتداد مورب در شکل 7c)، در حالی که فنوتیپ بالینی نرمال دارای ضریب حفظ Δ مثبت (0. 05 [99% CI: 0. 03-0. 07]) بود، که نشان می‌دهدگلوکوم احتمالی و معمولی برای فنوتیپ‌های بالینی گلوکوم در جفت VFs استاندارد-سریع کمتر حفظ شد، در حالی که فنوتیپ طبیعی نسبت به جفت VFs استاندارد-استاندارد بیشتر حفظ شد. با توجه به ضرایب رگرسیون انتقال Δ به نرمال (در امتداد ردیف پایین در شکل 7c)، روندی به سمت انتقال از گروههای فنوتیپ غیرعادی به پایه‌های فنوتیپ نرمال در توالی استاندارد-سریع در مقایسه با توالی استاندارد-استاندارد وجود داشت (یعنی. ضریب مثبت) اما هیچ یک از تفاوت ها به معنی دار آماری نبود.
جدول 3 تأثیر توالی بر ضریب حفظ Δ و ضریب رگرسیون انتقال به نرمال Δ بر اساس گروه فنوتیپ بالینی. ضرایب رگرسیون Δ مثبت منعکس کننده ارتباط قوی تر در هنگام انتقال از استاندارد SITA به SITA سریعتر در مقایسه با آزمون های متوالی استاندارد SITA است، در حالی که ضرایب رگرسیون Δ منفی منعکس کننده انجمن های ضعیف تر است.
- 6 dB و ≤ - 6 dB ، به ترتیب) ، ما از نظر آماری کمتر اثرات معنی داری پیدا کردیم ، اما روند مشابه با تجزیه و تحلیل اولیه ما (جداول مکمل 2 و 3). به طور خاص ، برای همه ضرایب حفظ δ از نظر آماری معنی دار در تجزیه و تحلیل اولیه ، حفظ ضعیف تر از گروه های غیر طبیعی AT و فنوتیپ وجود دارد ، اما حفظ قوی تر در AT 1 (VF طبیعی) و گروه فنوتیپ طبیعی در جفت های VF استاندارد سریعتر نسبت به استاندارد-جفت های استاندارد VF. از نظر آماری تفاوت معنی داری در ضرایب انتقال به طبیعی مثبت بود ، به طور مشابه نشانگر تمایل بیشتر به انتقال از گروههای غیر طبیعی به طبیعی AT و فنوتیپ در توالی های سریعتر استاندارد. ما همچنین به زمینه های قابل اعتماد در یک گروه فقط خفیف (371 نفر) در مقابل چشمان متوسط و پیشرفته (فقط 240 نفر) برای ارزیابی بیشتر تأثیر شدت بیماری (جداول مکمل 4 و 5) نگاه کردیم. هر دو گروه از نظر آماری از نظر آماری ضعیف تر از گروه های غیر طبیعی AT و فنوتیپ در دنباله سریعتر استاندارد برخوردار بودند. در چشمان خفیف ، از نظر آماری از نظر آماری به طور قابل توجهی قوی تر بود. در حالی که در متوسط/پیشرفته یک حفظ قوی تر از نظر آماری در توالی های استاندارد سریعتر در مقایسه با توالی استاندارد استاندارد وجود دارد.
بحث
در حالی که چندین مطالعه قبلی به صحت اقدامات کلی آسیب VF در انواع مختلف الگوریتم های آزمایش VF ، از جمله الگوریتم سریعتر SITA سریعتر ، به دانش ما پرداخته است ، این اولین مطالعه برای بررسی تأثیر استراتژی های آزمایش انتقال بر الگوهای محلی است. از دست دادن VFدر این کار ، ما دریافته ایم که چشم هایی که از استاندارد SITA به SITA سریعتر در یک محیط بالینی در دنیای واقعی انتقال می یابند ، احتمال حفظ الگوهای منعکس کننده یک VF طبیعی و تمایل کمتر به حفظ الگوهای منعکس کننده VF غیر طبیعی نسبت به امتحانات استاندارد متوالی را دارند. همان چشماین یافته نشان می دهد که پزشکان ممکن است هنگام تغییر الگوریتم های آزمایش ، با تغییر کمی بیشتر به سمت یک الگوی میدان بصری عادی ، هنگام انتقال از آزمایش استاندارد SITA به آزمایش سریعتر ، تغییر در الگوی کاهش VF مشاهده کنند.
دلایل اساسی تفاوت در از دست دادن الگوی کانونی نامشخص است. با هیچ راهی برای استخراج حقایق زمینی برای این موارد ، تفاوت های مشاهده شده در مطالعه ما می تواند به عنوان برخی از ترکیبی از دو عامل بالقوه توضیح داده شود: تصحیح هرگونه از دست دادن VF بیش از حد در استاندارد SITA ، و همچنین تفاوت های طراحی منجر به دست کم گرفتناز دست دادن VF در Sita سریعتر. مصنوعات مربوط به خستگی بینایی ممکن است به همین دلیل انتقال سریعتر به SITA با حفظ قوی تر از AT 1 و حفظ ضعیف تر غیر طبیعی در مقایسه با امتحانات استاندارد SITA متوالی همراه باشد. شواهد موجود ، بر اساس مقایسه بین آستانه کامل و الگوریتم های SITA وجود دارد ، که امتحانات VF سریعتر منجر به حساسیت بالاتری در طول آزمایش های محیطی 28،29،30،31 می شود. این تفاوت به احتمال زیاد به دلیل خستگی بیشتر بینایی همراه با مدت زمان طولانی تر آزمایش 32 است. در مجموعه داده های ما ، امتحانات استاندارد SITA میانگین مدت زمان آزمون 79 ± 376 (S. D.) ثانیه و امتحانات سریعتر SITA دارای میانگین مدت آزمایش 53 ± 178 (S. D.) ثانیه بود. با گسترش ، منطقی است که خستگی کمتر بینایی در طی یک آزمایش سریعتر SITA ، به هرگونه مصنوعات از دست دادن VF مربوط به خستگی (و در نتیجه منجر به الگوی طبیعی تر تغییرات VF می شود که در 1 مشاهده می شود) در مقایسه با یک معاینه استاندارد SITA قبلی طولانی ترمدت زمان. این اختلافات باعث می شود حضور غیر طبیعی در دنباله استاندارد استاندارد در مقایسه با دنباله استاندارد سریعتر باشد و حتی به طور بالقوه منجر به برخی از غیر طبیعی در ارتباط با انتقال به 1 (آرکتیپ معمولی) در استاندارد سریعتر می شود. توالی. در نتایج ما ، در 4 الگوهای (گوه موقتی) و در 7 (اسکاتوما مرکزی) ، که هر دو "گلوکوم ممکن" در نظر گرفته می شدند ، از نظر آماری با تمایل قوی تر به انتقال به 1 (عادی) در یک معاینه سریعتر SITA همراه بودند کهمی تواند نشان دهد که این الگوهای از دست دادن VF که لزوماً با گلوکوم همراه نیستند (به عنوان مثال ، تغییرات بیولوژیکی که باعث از بین رفتن VF می شود) بیشتر تحت تأثیر خستگی بینایی/مدت زمان آزمایش طولانی تر قرار می گیرند.
یکی دیگر از پتانسیل های کمک به حفظ قوی تر AT در SITA سریعتر ، تفاوت در فرضیات و تفاوت های روش شناسی اساسی در SITA در مقایسه با SITA Standard 10 است. SITA سریعتر با آستانه های اصلاح شده در سن در چهار نقطه اولیه در طول اولیه شروع می شود ، در حالی که استاندارد SITA با 25 محرک DB شروع می شود. این محرک اولیه سازی بالاتر در استاندارد SITA می تواند منجر به تعصب شروع مثبت شود ، که به دلیل عدم اطمینان در هنگام آزمایش ، سرعت مثبت کاذب (FP) را در SITA سریعتر ارتقا می بخشد. تفاوت در نرخ FP بین استاندارد SITA و SITA سریعتر در داده های ما وجود داشت و با مطالعات قبلی 10،11،13 سازگار است. افزایش تعداد FP در SITA سریعتر ممکن است در نتایج نقش داشته باشد. با این حال ، تجزیه و تحلیل قبلی ما نشان داد که حتی پس از تنظیم نرخ FP ، تفاوت آماری معنی داری در MD بین استراتژی های 14 وجود دارد. ما نمی توانیم FP را به عنوان یک متغیر با روش های مدل سازی رگرسیون ترکیبی خود حساب کنیم و بنابراین در تجزیه و تحلیل فعلی ما ، مشخص نیست که آیا افزایش نرخ FP در SITA سریعتر این اثرات را به تنهایی حساب می کند. یکی دیگر از تفاوت های روش شناسی بالقوه که منجر به دست کم گرفتن نقص VF می شود ، محاسبات ضریب خطا (ERF) در SITA سریعتر است که بر اساس توزیع سریع SITA به جای توزیع کامل آستانه مورد استفاده برای استاندارد SITA است. ERF در آزمایش VF استفاده می شود تا مشخص شود که در کدام مرحله الگوریتم می تواند آزمایش یک مکان را قبل از تکمیل پله کامل و کلیه معکوس ها متوقف کند. مطالعات دیگر نشان داده اند که اختلاف ERF می تواند توضیحی برای مقادیر بالاتر MD در SITA در مقایسه با استاندارد SITA ، به ویژه در آستانه های Foveal 12 باشد. مشاهده این که مقادیر آستانه فوائال در امتحانات سریعتر SITA بیشتر از امتحانات استاندارد SITA بود ، یافته های ما را تکمیل می کند که در 7 (اسکاتوما مرکزی) به شدت با انتقال به 1 (عادی) در دنباله استاندارد سریعتر در مقایسه با استاندارد استاندارد همراه بود. توالی.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که اگرچه نتایج ما از نظر آماری تفاوت معنی داری بین ترکیبات بین توالی های آزمایش نشان می دهد ، اما این اثرات نسبتاً ظریف است. بیشترین ضریب رگرسیون δ δ ترجمه شده به 0. 23 حفظ ضعیف تر در 13 (نقص ارتفاع تحتانی) هنگام انتقال به SITA سریعتر از امتحانات استاندارد SITA متوالی. از نظر آماری تفاوتهای غیر معنی داری بین ترکیب متوسط برای هر یک در هر یک از استراتژی ها وجود دارد ، همانطور که در شکل 4 نشان داده شده است. تغییرات وزن در سال (به عنوان مثال ، 0. 005/سال برای 13 سال) با روشهای موجود برای تجزیه و تحلیل پیشرفت در توافق منصفانه بود و این روشها را در توافق با ارزیابی پزشک در زیر مجموعه داده های 17 بهتر عمل می کرد. تفاوت های موجود در مطالعه ما می تواند تأثیر بگذارد که آیا این آستانه های پیشرفت برآورده شده است. با این حال ، نویسندگان این کار قبلی محدودیت های کاربرد بالینی این دامنه های آستانه را با برنامه هایی برای تکرار و توسعه آینده تأیید می کنند. با توجه به تازگی نسبی تجزیه و تحلیل تجزیه آرکتیپال ، پزشکان باید بر اساس یک مورد فردی تعیین کنند که آیا اثرات توالی آزمایش بر از دست دادن الگوی از نظر بالینی تأثیرگذار است. یک استراتژی معقول در صورت مواجهه با اختلاف الگوی در هنگام انتقال ، ممکن است در نظر گرفتن آزمایش تأییدی برای تصمیم گیری بالینی بیشتر 33 باشد.
هنگامی که ما AT را به گروه های فنوتیپ بالینی ترکیب کردیم ، دریافتیم که روندهای مشاهده شده برای کل AT از نظر اثر و جهت کلی دارای قوام بیشتری هستند. تمام گروه های فنوتیپ بالینی تمایل کلی به حفظ الگوی VF طبیعی در هنگام انتقال به SITA سریعتر و ضعیف تر به حفظ الگوهای غیر طبیعی از دست دادن VF نسبت به معاینات استاندارد SITA متوالی ، به ویژه در گروه های مرتبط با گلوکوم احتمالی یا معمولی برای گلوکوم دارند. اگرچه ضرایب انتقال به غیر طبیعی Δ (گوه موقتی) و در 7 (اسکاتوما مرکزی) δ از نظر آماری در فرد در تجزیه و تحلیل معنی دار بودند و هر دو فنوتیپ گلوکوم ممکن در نظر گرفته می شوند ، ما از نظر آماری غیر قابل توجه ، اما هنوز هم مثبت استتفاوت در تجزیه و تحلیل ضریب انتقال به طبیعی برای فنوتیپ های بالینی. این احتمال وجود دارد که در 4 (گوه زمانی) و در 7 (اسکاتوما مرکزی) به طور مستقل با تمایل به انتقال به حالت عادی همراه باشد ، اما باقی مانده در آن که گلوکوم احتمالی در نظر گرفته نشده است ، مانند 6 (از دست دادن کل).
