امکان شناخت مفاهیم بازارهای مالی

  • 2021-08-11

در فدرال فدرال نیویورک ، مأموریت ما این است که اقتصاد ایالات متحده را قوی تر و سیستم مالی برای همه بخش های جامعه پایدار تر کنیم. ما این کار را با اجرای سیاست های پولی ، ارائه خدمات مالی ، نظارت بر بانک ها و انجام تحقیقات و ارائه تخصص در مورد موضوعاتی که بر ملت و جوامعی که ما در خدمت آنها هستیم تأثیر می گذارد ، انجام می دهیم.

معرفی مرکز نوآوری نیویورک: ارائه یک اجرای نوآوری در بانک مرکزی

Information Requests

آیا درخواست آزادی اطلاعات دارید؟بیاموزید که چگونه آن را ارسال کنید.

Gold Vault

در مورد تاریخچه فدرال فدرال نیویورک و بانکداری مرکزی در ایالات متحده از طریق مقالات ، سخنان ، عکس ها و فیلم ها اطلاعات کسب کنید.

  • تحقیقات اقتصادی
  • داده ها و شاخص ها
  • انتشارات
  • مردم
    • اقتصاددانان کارکنان
    • بازدید از محققان
    • دانشمندان مقیم

    اقتصاددانان ما در طیف گسترده ای از موضوعات مهم در تحقیقات علمی و تجزیه و تحلیل سیاست محور شرکت می کنند.

    مأموریت مرکز اقتصاد کلان و اقتصاد (AMEC) ارائه رهبری فکری در جامعه بانکداری مرکزی در زمینه های کلان و اقتصاد کاربردی است.

    Microeconomic Data Center

    مرکز داده های خرد اقتصادی داده ها و تجزیه و تحلیل گسترده ای را در مورد امور مالی و انتظارات اقتصادی خانوارهای آمریکایی ارائه می دهد.

    بررسی ماهانه تولید امپراتوری امپراتوری احساسات مدیران تولیدی ایالت نیویورک را در مورد شرایط تجاری دنبال می کند.

    این مجموعه در حال انجام اقتصاد Liberty Street ، اختلافات در نتایج اقتصادی و سیاسی را بر اساس نژاد ، جنس ، سن ، منطقه ، درآمد و سایر عوامل تجزیه و تحلیل می کند.

    • فرم های گزارشگری
    • مکاتبات
    • امتحانات قانون سرمایه گذاری مجدد جامعه
    • کلاهبرداری و کلاهبرداری

    به عنوان بخشی از مأموریت اصلی ما ، ما در منطقه دوم نظارت و تنظیم مؤسسات مالی را نظارت و تنظیم می کنیم. هدف اصلی ما حفظ یک سیستم بانکی ایمن و رقابتی ایالات متحده و جهانی است.

    قطب اصلاحات مدیریت و فرهنگ برای تقویت بحث در مورد حاکمیت شرکت ها و اصلاح فرهنگ و رفتار در صنعت خدمات مالی طراحی شده است.

    Need to file a report with the New York Fed?

    آیا نیاز به ارائه گزارشی به فدرال فدرال نیویورک دارید؟در اینجا همه فرم ها ، دستورالعمل ها و سایر اطلاعات مربوط به گزارش های نظارتی و آماری در یک نقطه آورده شده است.

    Frauds and Scams

    فدرال فدرال نیویورک برای محافظت از مصرف کنندگان و همچنین اطلاعات و منابع در مورد نحوه جلوگیری و گزارش کلاهبرداری های خاص کار می کند.

    • خدمات برای موسسات مالی
    • خدمات پرداخت
    • نظارت بر سیستم پرداخت
    • خدمات بین المللی ، سمینارها و آموزش
    • اصلاح زیرساخت های repo سه جانبه
    • مدیریت ارز
    • صندوق های بازار پول
    • مشتقات بدون نسخه

    بانک مرکزی فدرال رزرو نیویورک از طریق ارائه خدمات صنعت و پرداخت ، پیشرفت اصلاحات در زیرساخت ها در بازارهای کلیدی و آموزش و پشتیبانی آموزشی به موسسات بین المللی ، برای ارتقاء سیستم ها و بازارهای مالی صدا و عملکردی کار می کند.

    Payment Services

    فدرال فدرال نیویورک طیف گسترده ای از خدمات پرداخت را برای موسسات مالی و دولت ایالات متحده ارائه می دهد.

    Specialized Courses

    فدرال فدرال نیویورک سمینار بانکی مرکزی و چندین دوره تخصصی را برای بانکداران مرکزی و سرپرستان مالی ارائه می دهد.

    Tri-party Infrastructure Reform

    فدرال فدرال نیویورک با شرکت کنندگان در بازار repo سه جانبه همکاری کرده است تا تغییراتی را برای بهبود مقاومت بازار به استرس مالی ایجاد کند.

    • جوامع تغذیه شده
    • گوش می دهد
    • تجارت کوچک تغذیه شده
    • توسعه نیروی کار
    • چالش فدراسیون دبیرستان
    • کالج فدرال چالش
    • پیشرفت حرفه ای معلمان
    • بازدیدهای کلاس
    • مرکز موزه و یادگیری
    • کتابهای طنز آموزشی
    • سریال کانون توجه اقتصاددانان
    • برنامه ها و منابع درسی

    ما در حال اتصال راه حل های نوظهور با بودجه در سه زمینه - بهداشت ، ثبات مالی خانواده و آب و هوا - برای بهبود زندگی برای جوامع تحت نظارت هستیم. با خواندن استراتژی ما بیشتر بدانید.

    نابرابری اقتصادی و مرکز رشد عادلانه مجموعه ای از تحقیقات ، تجزیه و تحلیل و مجوزها برای کمک به درک بهتر نابرابری اقتصادی است.

    قطب اصلاحات مدیریت و فرهنگ برای تقویت بحث در مورد حاکمیت شرکت ها و اصلاح فرهنگ و رفتار در صنعت خدمات مالی طراحی شده است.

    آدرس اصلی در هشتمین کنوانسیون و نمایشگاه سالانه ریسک ، انجمن جهانی متخصصان ریسک ، شهر نیویورک

    ما در دوره ای بوده ایم که شرکت کنندگان در بازار یکی از نقدینگی استثنایی را توصیف کرده اند. این هم بازتابی است و هم در گسترش مداوم در اقتصاد جهانی نقش داشته است. من می خواهم امروز اظهارات خود را در مورد نقش نقدینگی در بازارها متمرکز کنم ، و چه سرپرستان و شرکت کنندگان در بازار می توانند انجام دهند تا بازارها در برابر شوک هایی که می دانیم هر از گاهی به وجود بیایند ، بازارها را قوی تر کنند. این اظهارات به یک پدیده کلی مربوط به تحولات در بازارهای مالی در سالهای اخیر هدایت می شود و نه به شرایط خاص لحظه.

    نقدینگی نقش اساسی در عملکرد بازارهای مالی دارد. تغییرات ساختاری در سیستم مالی که مدتی است در جریان بوده است، اهمیت نقدینگی بازار را افزایش می دهد. تخصیص سرمایه به طور فزاینده ای به بازارهای اوراق بهادار متکی است، جایی که وجوه برای سرمایه گذاری در اقتصاد واقعی از طریق انتشار مستقیم اوراق بهادار برای سرمایه گذاران جمع آوری می شود. تنوع بیشتر مؤسسات مالی، مؤسساتی غیر از بانک ها، اکنون نقش فعال تری در تأمین اعتبار و نقدینگی ایفا می کنند.

    نقدینگی می تواند معانی مختلفی داشته باشد. یکی از ابعاد نقدینگی، در دسترس بودن اعتبار یا سهولتی است که موسسات می‌توانند با آن وام بگیرند یا اهرم مالی بگیرند. این به طور کلی به عنوان نقدینگی تامین مالی شناخته می شود.

    یکی دیگر از ابعاد نقدینگی، سهولتی است که فعالان بازار می توانند با آن معامله کنند، یا توانایی بازارها برای جذب خرید یا فروش بزرگ بدون تأثیر زیاد بر قیمت ها. این همان چیزی است که به طور کلی نقدینگی بازار نامیده می شود.

    اگرچه این دو مفهوم متمایز هستند، اما ارتباط نزدیکی با هم دارند و اغلب متقابلاً تقویت می شوند. اساساً این به این دلیل است که وقتی نقدینگی تأمین مالی فراوان است، معامله‌گران منابعی را دارند که با آن موقعیت‌های معاملاتی را تأمین مالی کنند که شوک‌های قیمتی را آرام کرده و بازارها را نقد کنند.

    در عمل، این رفتار تقویت‌کننده متقابل توسط مجموعه پیچیده‌ای از عوامل، از جمله میزان اهرم تعبیه‌شده در بازارها در هر زمان معین، مشکلی که وام‌دهندگان در تشخیص اینکه آیا افزایش بی‌ثباتی ناشی از شوک گذرا برخی است، هدایت می‌شود. نوعی یا شوک دائمی به اصول و شیوه های مدیریت ریسک.

    موسسات، ریسک اعتباری را در مواجهه تجاری خود با الزام برخی از طرفین به ارسال وثیقه یا مارجین مدیریت می کنند. به طور معمول، موسسات از طرف مقابل صندوق تامینی هر دو حاشیه اولیه در برابر ضرر احتمالی و حاشیه تغییرات را می‌طلبند، که برای پوشش هرگونه کاهش در ارزش موقعیت، نیاز به پرداخت دارد. اگر ارزش موقعیت کاهش یابد، طرف مقابل باید به فراخوان‌های مارجین پاسخ دهد. اگر نقدینگی کافی برای پاسخگویی به این درخواست‌ها نداشته باشد، باید موقعیت‌های دیگر را برای جمع‌آوری وجه نقد مورد نیاز نقد کند. عدم تحقق چنین حاشیه ای می تواند منجر به انحلال موقعیت شود.

    این رویکرد برای مدیریت ریسک می تواند ریسک اعتباری را به ریسک نقدینگی تبدیل کند. در بیشتر شرایط، تأثیر این امر غیر استثنایی است. سایر موسسات قیمت های جدید را جذاب می بینند و وارد عمل می شوند و خرید می کنند. با این حال، در شرایط استثنایی، از آنجایی که طلبکاران و طرف‌های مقابل به دنبال کاهش مواجهه خود با زیان‌های آتی هستند، اقداماتی که برای محدود کردن مواجهه فردی با ریسک انجام می‌شود، ممکن است ریسک کلی را افزایش دهد.

    ما در مورد اینکه چه چیزی بازارها را کم و بیش در برابر این نوع شوک حاد آسیب پذیر می کند، اطلاعات زیادی نداریم. این تا حدی به این دلیل است که اندازه گیری نقدینگی به خودی خود آسان نیست.

    طیف وسیعی از شاخص‌ها به ما چیزی در مورد تامین مالی نقدینگی می‌گوید، از جمله رشد در مجموع پولی، در دارایی‌های مالی و اشکال مختلف استقراض یا اعتبار. سایر اقدامات، مانند حرکت در اسپرد پیشنهادی، سطح نرخ بهره، تغییرات قیمت دارایی ها و حق بیمه ریسک، همراه با سطح نوسانات و انتظارات از نوسانات آتی، و حجم گردش مالی یا سایر معیارهای عمق بازار، به ما کمک می کنند. نقدینگی بازار را ارزیابی کنید

    با این حال، هیچ یک از معیارها روش قابل اعتمادی برای قضاوت در مورد آسیب پذیری بازارها در برابر معکوس شدن، یا مقیاس آسیبی که ممکن است همراه با یک معکوس باشد، ارائه نمی دهد.

    این محدودیت‌های اندازه‌گیری مشابه آن‌هایی هستند که قضاوت در مورد زمان و میزان انحراف قیمت دارایی‌ها از مقادیر اساسی در هر مقطع زمانی را دشوار می‌کنند.

    در مورد نقدینگی، کاستی‌های ابزارهای تحلیلی ما با دشواری اندازه‌گیری اهرم یا شناسایی غلظت‌های بالقوه در سیستم مالی بزرگ‌تر می‌شود. این همیشه چالش برانگیز بوده است، اما رشد در اندازه کلی استخرهای سرمایه خصوصی و درجه اهرمی که در بسیاری از ابزارهای مشتقه وجود دارد، امروزه این موضوع را چالش برانگیزتر کرده است.

    هنگامی که نقدینگی و منابع مالی بازار فراوان به نظر می رسد، این احتمالاً در مواردی که می توانیم اندازه گیری کنیم، مانند نرخ بهره و اسپرد اعتبار، قابل مشاهده است. و هنگامی که نقدینگی کاهش می یابد، تأثیر آن در طیف وسیعی از قیمت ها و حجم های قابل مشاهده بازار مشهود است. اما ما مجموعه‌ای از شاخص‌ها را نداریم و احتمالاً هرگز نخواهیم داشت که نوید پیش‌بینی زمان معکوس شدن شرایط نقدینگی یا زمانی که بازارها به ویژه در برابر کاهش شدیدتر نقدینگی آسیب‌پذیر هستند را ارائه دهد.

    به این معنا ، نقدینگی مانند اعتماد به نفس است. و ، مانند اعتماد به نفس ، نقدینگی هم در ایجاد شرایط نقش مهمی دارد از آنچه می تواند منجر به شوک مالی شود ، و در تعیین اینکه آیا این شوک حاد می شود ، آسیب گسترده تری به عملکرد بازارهای مالی و اعتباری تهدید می کند.

    سیاست در کاهش آسیب پذیری بازارها در برابر این نوع پویا چه نقشی می تواند داشته باشد؟

    البته بانک های مرکزی دارای ابزارهای مختلفی هستند که می توانند در صورت بروز بحران از آنها استفاده کنند. با تزریق نقدینگی به سیستم و در نتیجه تقویت اعتماد به نفس ، آنها می توانند این خطر را کاهش دهند که مشکلات نقدینگی موقت منجر به پیش فرض موسسات حلال یا آسیب به سیستم پرداخت یا فرآیند اعتباری شود.

    اما سیاست گذاران برای محدود کردن خطر بحران چه کاری می توانند انجام دهند؟قدرتمندترین ابزارهایی که ما داریم ، آنهایی هستند که بر قدرت کمک فنرهای اساسی و اساسی در سیستم مالی تأثیر می گذارند. هنگامی که کوسن های سرمایه و نقدینگی در مؤسسات اصلی قوی هستند ، بازارها به طور کلی در برابر مارپیچ منفی قیمت دارایی ، افزایش نوسانات و کاهش نقدینگی آسیب پذیر نیستند. و هنگامی که زیرساخت های عملیاتی قوی باشد ، بازارها قادر به جذب شوک های بزرگتر و تغییرات واضح تر در اشتهای ریسک با خطر کمتری از بیماری های گسترده تر خواهند بود. این کمک های فنر امروزه حتی در گذشته نسبتاً اخیر نیز از نظر قابل ملاحظه ای قوی تر است.

    این موضوعات تمرکز اصلی نظارت روزانه و نظارت بر بازار در مراکز مهم مالی در سراسر جهان است. فدرال رزرو به طور فعال درگیر طیف وسیعی از تلاش ها است و از نزدیک با سرپرستان اصلی مؤسسات بزرگ مالی جهانی و بخش های مهم زیرساخت های مالی همکاری می کند تا پیشرفت های بیشتری را ترغیب کند.

    در این زمینه ، ما در تلاش هستیم تا یک رژیم نظارتی قوی تر را ایجاد کنیم و ظرفیت بنگاه ها را برای جذب ضرر در شرایط استرس تقویت کنیم. ما در حال تشویق مدیریت پیشرفته تر و محافظه کارتر از قرار گرفتن در معرض اعتباری در مشتقات بدون نسخه (OTC) و محصولات مالی ساختاری و همچنین قرار گرفتن در معرض صندوق های محافظت هستیم. و ما در حال تشویق طیف وسیعی از تلاش ها برای نوسازی زیرساخت های عملیاتی که زیربنای بازارهای مشتقات OTC است و به بهبود ظرفیت شرکت کنندگان در بازار برای مدیریت ناسازگاری می پردازیم.

    همه این تلاش‌ها به یک سیستم انعطاف‌پذیرتر کمک می‌کنند، سیستمی که بهتر می‌تواند در برابر اثرات کاهش عمده قیمت دارایی‌ها یا وخامت اعتبار مقاومت کند.

    آیا ابزارهای دیگری وجود دارد که سیاستگذاران و فعالان بازار بتوانند از آن برای مقابله با این ریسک استفاده کنند؟

    برخی از سیاستگذاران استدلال کرده اند که افشای عمومی اطلاعات می تواند با جلوگیری از ایجاد اهرم "بیش از حد" یا تمرکز ریسک، به کاهش خطر بحران مالی سیستماتیک آینده کمک کند.

    تمرکز اصلی توجه، همانطور که بلافاصله پس از شکست مدیریت سرمایه بلندمدت، بر دو نوع کاملاً متفاوت افشای عمومی بوده است.

    اولین مورد، اطلاعاتی است که ارزیابی کلی اهرم یا نمایه ریسک صندوق‌های تامینی عمده و طرف‌های مقابل آنها را آسان‌تر می‌کند و در نتیجه آسیب‌پذیری آن‌ها را در برابر تغییرات شدید قیمت دارایی‌ها ارزیابی می‌کند. دوم، اطلاعاتی درباره موقعیت واقعی صندوق‌ها یا مؤسسات فردی است: اطلاعاتی که شناسایی قرار گرفتن در معرض متمرکز در معرض عوامل خطر خاص را آسان‌تر می‌کند و در نتیجه تأثیر بالقوه شکست یک صندوق یا مؤسسات عمده در بازار را با دقت بیشتری ارزیابی می‌کند. یک کل

    اینها چالش های بسیار متفاوتی را ایجاد می کنند و مزایای متفاوتی را ارائه می دهند. تعدادی معیار خام از نمایه ریسک کلی وجود دارد که اگر در بازار افشا شود، اطلاعاتی را به طرف مقابل می‌دهد که آنها معمولاً در مورد خطر شکست صندوق به دست نمی‌آورند. یک مثال داده‌های مربوط به اندازه تغییرات روزانه در ارزش خالص دارایی، VAR یا سود و زیان در سه ماهه قبل است. این نوع اطلاعات، اطلاعات اختصاصی در مورد استراتژی‌های معاملاتی را فاش نمی‌کند یا در غیر این صورت، مشوق‌های قابل‌توجهی برای ریسک‌پذیری ایجاد نمی‌کند. اگرچه اینها اطلاعاتی در مورد نمایه کلی ریسک صندوق ارائه می‌کنند، اما شاخص‌های عقب‌افتاده هستند و خطر معمول ایجاد آسایش کاذب در برخی شرایط و نگرانی بیش از حد در برخی دیگر را به همراه خواهند داشت.

    اتخاذ چنین اقداماتی به مؤسساتی که تأمین مالی و اهرمی برای صندوق‌های پوشش ریسک ارائه می‌کنند، ظرفیت بیشتری برای قضاوت در مورد ریسک مستقیم آنها برای آن صندوق‌ها می‌دهد. اما این چالش اصلی آنها نیست. مؤسسات از قبل موقعیت هایی را که تأمین مالی می کنند، می دانند و می توانند از طیف معمول ابزارها برای اندازه گیری قرار گرفتن در معرض احتمالی، بدون وثیقه، در آن موقعیت ها استفاده کنند. و در مواردی که احساس می‌کنند اطلاعات کافی برای ارزیابی نمایه ریسک کلی صندوق ندارند، می‌توانند این ریسک را با قرار گرفتن در معرض کمتر، با نیاز به حاشیه بیشتر یا ایجاد یک بالشتک حفاظتی بیشتر در برابر ریسک کلی مدیریت کنند. بنابراین، دستاوردهای بالقوه از یک رژیم افشایی از این نوع، حداقل در مقایسه با هزینه تلاش برای برقراری چنین رژیمی در مقیاس جهانی که برای مؤثرتر کردن آن ضروری است، محدود خواهد بود.

    چالش بزرگ‌تر، ارزیابی تأثیر بالقوه شکست یک صندوق تامینی عمده بر سایر مواجهه‌های شرکت و سایر طرف‌های مقابل است. این یک سوال در مورد این است که موقعیت‌های دیگر شرکت‌ها چقدر با ریسک‌هایی که صندوق تامینی متحمل می‌شود مرتبط هستند. این فراتر از قرار گرفتن در معرض مستقیم اعتباری شرکت با صندوق تامینی، به نمایه ریسک کلی صندوق است. صندوق‌های تامینی بزرگ معمولاً از چندین کارگزار اصلی استفاده می‌کنند، و البته آنها تمایلی به افشای آنی اطلاعات در مورد موقعیت کلی و استراتژی‌های معاملاتی خود به آن مؤسسات ندارند. بنابراین، بانک‌ها و بانک‌های سرمایه‌گذاری عموماً نمی‌دانند که در صورت مجبور شدن یک صندوق بزرگ به نقدینگی موقعیت‌ها، مواجهه کلی آنها با ریسک‌های اعتباری و بازار چه خواهد بود.

    این شکاف دانش باعث شده است که بسیاری از ارائه اطلاعات در مورد موقعیت های واقعی صندوق های عمده، احتمالاً توسط شخص ثالث جمع آوری شده باشند. به گفته حامیان، این به فعالان بازار و تنظیم‌کننده‌ها کمک می‌کند تا غلظت‌های بالقوه یا معاملات شلوغ را شناسایی کنند و این دانش به انتشار آنها قبل از تبدیل شدن به یک مشکل کمک می‌کند.

    این نوع شفافیت جذابیت قابل درک و ماندگاری دارد، اما دست نیافتنی است. هیچ راه عملی برای تلاش برای ضبط در زمان واقعی از قرار گرفتن در معرض سریع در حال تغییر موسسات مختلف در معرض خطرات مختلف به هر شکل معنی دار وجود ندارد. هیچ کس با دسترسی به آن اطلاعات نمی تواند قضاوت معقولی در مورد سطح و ماهیت غلظت های واقعی و اینکه آیا خطرات بیش از حد است یا خیر.

    ما همچنان به بررسی راه هایی می پردازیم که از طریق آن ارائه اطلاعات بیشتر به طرفین و به طور کلی به بازارها می تواند به کاهش آسیب پذیری در برابر بحران های مالی کمک کند. با این حال، در حال حاضر، محدودیت‌های عملی برای دستیابی به شفافیت بیشتر بر اهمیت تقویت استحکام ضربه‌گیرها در سیستم مالی تاکید می‌کند. به احتمال زیاد هرگز در موقعیتی قرار نخواهیم داشت که ظرفیت شناسایی منبع و برآورد احتمال شوک های مالی آتی را داشته باشیم. و بعید است که سیاستگذاران هرگز در موقعیتی قرار بگیرند که تمرکز ریسک یا معاملات شلوغ را پیش از یک بحران پراکنده کنند. معقول ترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که ظرفیت هسته سیستم مالی را برای مقابله با ناملایمات بهبود ببخشیم و این مستلزم تمرکز مداوم بر بهبود استحکام بالشتک های سرمایه و نقدینگی و همچنین زیرساخت های بازار است.

    اجازه دهید با چند تفکر سریع در مورد نقش سیاست پولی در این زمینه پایان دهم. آیا سیاست پولی می تواند نقش پیشگیرانه ای در کاهش آسیب پذیری بازارهای مالی به نوع پویایی که در سال های 1987 و 1998 شاهد بودیم، ایفا کند؟

    بانک‌های مرکزی نمی‌توانند به‌طور واقع بینانه چشم‌انداز استفاده از سیاست پولی را برای جلوگیری از حباب‌های قیمت دارایی، شرایط اهرم «مازاد» در بخش‌هایی از سیستم مالی، یا سایر عوامل در بازارها که ممکن است به انواع پویایی‌های بازخورد مثبت منجر شود، حفظ کنند. قلب برخی از بحران های گذشته

    با این حال، بسیاری از مشاهدات انجام شده در مورد نقدینگی و شرایط بازار در سال‌های اخیر پیامدهای بالقوه‌ای برای سیاست‌های پولی دارند. تغییرات در حق بیمه ریسک، سطح قیمت دارایی‌ها، اسپرد اعتبار و نرخ‌های بهره، و در نوسانات واقعی و مورد انتظار قیمت دارایی‌ها همه می‌توانند بر سرعت رشد تقاضای کلی تأثیر بگذارند و بنابراین می‌توانند تورم آتی را تحت تأثیر قرار دهند.

    بانک‌های مرکزی در انجام مسئولیت‌های خود برای حفظ ثبات قیمت‌ها باید در بررسی طیفی از روش‌های مختلف اندازه‌گیری موضع سیاست پولی، و اثرات آن بر مسیر آینده رشد و تورم، التقاطی داشته باشند. هیچ شاخص نقدینگی یا شرایط مالی کلی، راهنمای آماده ای برای قضاوت در مورد سیاست پولی ارائه نمی دهد. اما همه این شاخص‌ها مستحق توجه دقیق هستند و استدلال علیه رویکردهای محدود یا مکانیکی برای تفکر در مورد چشم‌انداز پولی و اقتصادی گسترده‌تر را تقویت می‌کنند.

    در نهایت ، با این حال ، احکام قبلی در مورد اهرم ، غلظت و خطر نقدینگی به اثبات گریزان ادامه خواهد داد. بنابراین تمرکز اصلی ما نباید در جستجوی ظرفیت پراکنده شدن شرایط از اهرم اضافی یا نقدینگی باشد ، بلکه در بهبود ظرفیت هسته سیستم مالی برای مقاومت در برابر شوک ها و کاهش تأثیر آن شوک ها نیست. و ، مثل همیشه ، در صورتی که تغییر در شرایط مالی در غیر این صورت ، دستاوردهای ثبات قیمت و رشد اقتصادی پایدار را تهدید کند ، باید برای ایجاد تعدیل سیاست های پولی مناسب بایستند.

    Close

    با ادامه استفاده از سایت ما ، شما با شرایط استفاده و بیانیه حریم خصوصی ما موافقت می کنید. با بررسی بیانیه حریم خصوصی ما می توانید در مورد نحوه استفاده از کوکی ها اطلاعات بیشتری کسب کنید. در نهایت ، در نهایت ، داوری های قبلی در مورد اهرم ، غلظت و خطر نقدینگی به اثبات گریزان ادامه خواهد داد. بنابراین تمرکز اصلی ما نباید در جستجوی ظرفیت پراکنده شدن شرایط از اهرم اضافی یا نقدینگی باشد ، بلکه در بهبود ظرفیت هسته سیستم مالی برای مقاومت در برابر شوک ها و کاهش تأثیر آن شوک ها نیست. و ، مثل همیشه ، در صورتی که تغییر در شرایط مالی در غیر این صورت ، دستاوردهای ثبات قیمت و رشد اقتصادی پایدار را تهدید کند ، باید برای ایجاد تعدیل سیاست های پولی مناسب بایستند.

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.