جستجو برای کارشناسان ، پروژه ها ، نشریات ، دوره ها و موارد دیگر.

هیچ محتوایی وجود ندارد که معیارهای فیلتر را برآورده کند.

مذاکره با ایران: سؤال و پاسخ

تماس: Meaghan Pierannunzi ، USIP Press 202-429-4736 ؛[email protected] org

1. چرا ایالات متحده باید در مورد مذاکرات ایران-آمریکایی فکر کند ، هنگامی که ، برای سه دهه گذشته ، معاملات دو کشور ، چه باز و چه پنهانی ، مستقیم یا غیرمستقیم ، در بیهودگی قرار گرفته است؟

ایالات متحده و ایران باید صحبت کنند زیرا هر دو طرف منافع مشترک قابل توجهی در انجام این کار پیدا می کنند. صحبت با ایران ، سخت و ناسازگار به همان اندازه که ممکن است ، احتمالاً تولید کننده تر از ادامه تقریباً سه دهه رویارویی پر سر و صدا و گاه خشونت آمیز است. ایالات متحده نباید هیچ توهم داشته باشد. بحث و گفتگو با جمهوری اسلامی در کوتاه مدت بعید است که نوع نتایج مثبتی را که ایالات متحده ممکن است بخواهد داشته باشد. ایران قصد ندارد بلافاصله رفتار خود را تغییر دهد و تمام کارهای نادرست خود را در زمینه های تروریسم ، صلح خاورمیانه ، حقوق بشر و توسعه هسته ای متوقف کند. با این حال ، از طریق مذاکرات جدی - حتی با رژیم ، آن را دوست ندارد و بی اعتمادی دارد - ایالات متحده ممکن است مناطقی با علاقه مشترک را کشف کند که در پشت دیوارهای خصومت و ظن کمین است.

2. چرا آمریکایی ها و ایرانیان نتوانسته اند فراتر از کاریکاتورهای خود از یکدیگر باشند و اعتراف کنند که محکومیت ها ، اتهامات ، انگشتان انگشت و لفاظی استریل هیچ کاری انجام نداده است؟

یک پاسخ در ده ها سال از اسمی سازی دو طرفه نهفته است. آمریکایی ها و ایرانیان بر اساس نسخه های تحریف شده دو رویداد اخیر ، دیدگاه های منفی متقابل خود را ساخته اند. در پرونده ایران ، این رویداد بحرانی ، کودتای مورد حمایت آمریکایی اوت سال 1953 بود که نخست وزیر ناسیونالیست محمد موساج را سرنگون کرد و قدرت محمد رضا شاه پهلوی را بازگرداند. با این کار ، آمریکایی ها کاری را انجام دادند که روسها و انگلیسی ها برای ده ها سال انجام داده بودند - تلاش های ایرانیان برای رهایی از آموزش خارجی ، معکوس سه قرن کاهش سیاسی و کنترل نفتی کشورشان ، بزرگترین منبع ثروت آن. در مورد آمریکا ، این رویداد سازنده توقیف سفارت ایالات متحده در تهران و برگزاری اعضای کارکنان مأموریت به مدت چهارده ماه در سالهای 1979 بود. تصاویر تلویزیونی شبانه از جمعیت فریاد و پرچم های سوزانده ، لفاظی هیستریک ، اعضای خانواده گروگان گرا ، تهدیدها ، امتناع از مذاکره ، ماموریت نجات شکست خورده و عدم تمایل ایرانیان به شناخت هنجارهای پذیرفته شده رفتار بین المللی یا خودشانمسئولیت های مربوط به افراد تحت حمایت خود ، همه تضمین می کند که آمریکایی ها ، که قادر به درک چنین اتفاقاتی نیستند ، ایرانیان را به عنوان "هوس ها" به عنوان قربانیان یک تنش خلق و خوی ملی برکنار می کنند و آنها را با تمام منفی های ذکر شده در بالا برچسب گذاری می کنند. این دو رویداد منی یک مانع برجسته برای ایجاد یک رابطه سازنده تر به اثبات رسیده است.

3. برخی از اسطوره ها و صفات کلیشه ای منفی که آمریکایی ها و ایرانیان به یکدیگر نسبت می دهند چیست؟

بر اساس سی سال گذشته تاریخ و روابط فاجعه آمیز ما با جمهوری اسلامی ، آمریکایی ها اغلب ایران و ایرانیان را به این شکل توصیف می کنند:

• عاطفی. ایرانیان اجازه دادند قلب آنها بر سر خود حاکم باشد.

• منحرف. ایرانیان اگر این هدف آنها مناسب باشد - یا گاهی اوقات حتی بدون هدف ظاهری ، تقلب و فریب می دهند.

• با گذشته وسواس دارد. ایرانیان نمی توانند وقایع گذشته را پشت سر خود قرار دهند.

• وسواس با دین. ایرانیان در حال تلاش برای توسعه یک کشور تئوریک در قرن بیست و یکم بر اساس نسخه ای از جامعه قرن هفتم محمد در عربستان هستند.

• غیر قابل اعتماد. به ایرانیان نمی توان اعتماد کرد تا دنیای خود را حفظ کند.

• غیر قابل درک. بسیاری از اقدامات ایرانی غیر قابل توضیح است.

• کینه جویانه. ایرانیان ، اگر نه قرن ها ، ده ها سال است که کینه می کنند.

• متعصب. ایرانیان با الهام از داستانهای مقدسین شهید ، مأموریت های خودکشی را آغاز می کنند.

از رویدادهای گذشته اخیر که از سال 1953 آغاز شده است ، ایرانیان به این نتیجه رسیده اند که دولت آمریکا همچنان مصمم است که تحت سلطه و بهره برداری از ایران باشد ، ترجیحاً با براندازی و سایر وسایل غیرمستقیم ، اما در صورت لزوم. اقدامات بعدی آمریکا (یا درک ایرانیان از اقدامات) تأیید کرده است که تصویر آمریکایی ها مصمم است که ایرانیان را به خواست خود خم کنند و آماده شوند تا آرزوهای خود را برای عزت و استقلال خرد کنند. از نظر ایرانیان ، آمریکایی ها بهتر از دشمنان تاریخی ایران ، انگلیس و روس ها نیستند.

4- آیا این مهم است که آمریکایی ها برای درک ایرانیان ، تاریخ و فرهنگ ایران را مطالعه کنند و بدانند؟اسطوره ها را کنار بگذارید ، ایرانیان چه نوع مردم هستند؟

آمریکایی ها نیازی به دانشمندان در تاریخ ایران ندارند ، اما آنها باید از تاریخ و فرهنگ ایران و تأثیر طولانی مدت آنها آگاه باشند. حداقل ، این آگاهی باعث می شود آمریکایی ها از سردرگمی و غافلگیر شدن از اقدامات مذاکره ایرانی به ظاهر ناسازگار و غیر قابل توضیح محافظت کنند.

ایرانیان مانند هر کس دیگری قربانیان تاریخ طولانی خود ، جغرافیای منحصر به فرد خود و سایر شرایطی هستند که سیستم های سیاسی و اجتماعی آنها را شکل داده اند. از آنجا که ایرانیان تقریباً هرگز نتوانسته اند سیستم سیاسی خود را انتخاب کنند ، آنها مجبور شده اند - با کم و بیش اخلاص - به بهترین وجهی که می توانند در هر سیستم حاکم بر آن زمان ، خواه یک سلطان ترکیه ، یک امپراتوری شیعه ، یک ارتش باشد ، سازگار شوند. دیکتاتوری ، یا یک جمهوری بینایی و محکم اسلامی. با وجود تغییرات ناگهانی در سیستم های سیاسی ، ایرانیان سنت های فرهنگی متمایز را توسعه داده اند که حاکم ، سلسله و دین را نادیده گرفته اند و در صورت عدم خاص ، در بین ملل ، بی نظیر هستند.

ایرانیان نیز یک قوم مذهبی هستند که اسلام در قلب سیاست و جامعه ایران برای مدت زمان طولانی است. رابطه دین و دولت - آنچه که کاملاً ایرانی در مقابل آنچه که کاملاً اسلامی است - یک مسئله پیچیده و موضوعی است که تضادها و پارادوکس به نظر می رسد. به عنوان مثال ، در جامعه ، تنش مداوم بین ریاضت اقتصادی خواسته شده توسط قوانین سختگیرانه دین - که از موسیقی ، تصاویر و عرفان اخم می کند - و واقعیت های یک سنت فرهنگی ایرانی که هر سه را بالا می برد ، وجود دارد. این درگیری به طور دوره ای به سر می آید که عمیق ترین دوره عزاداری شیعه اسلام - ماه قمری محرم - با جشنواره ملی نوروز ، تعطیلات باستانی که نشانگر آغاز بهار و روز اول سال خورشیدی ایران است ، همکاری می کند. با این حال ، آنچه برای برخی از فرهنگ ها ممکن است یک برخورد غیرقابل جبران از سنت ها باشد ، برای اکثر ایرانیان ، فرصتی برای نشان دادن وفادار بودن به هر دو طرف هویت خود و هم مسلمانان خوب شیعه و ایرانیان خوب است.

5- علی رغم بسیاری از فاتحان خارجی و ایدئولوژی های خارجی ، ایران چگونه توانسته است به عنوان یک کشور مجزا برای بیش از بیست و پنج قرن زنده بماند؟

سازگاری و باز بودن به روشهای خارجی کلیدهای بقای ایران به عنوان یک ملت مجزا بوده است. ایرانیان با دادن یک شکل (تصفیه شده) ایرانی و آنها را به بخشی از یک فرهنگ غنی شده ایرانی ، آداب و رسوم خارجی را پذیرفتند و سپس به آنها تسلط داشتند. ایرانیان احتمالاً بقای خود را به عنوان یک قوم به اتخاذ دو نوآوری "خارجی" مدیون هستند: مذهب اسلامی ، که ایرانیان را به یک جامعه جهانی پیوند می داد و فیلمنامه عربی ، که به واسطه زبان جدید فارسی در قرن دهم میلادی تبدیل شد.

6. چهار مطالعه موردی که پایه و اساس این کتاب را تشکیل می دهند چیست؟

• بحران آذربایجان در سالهای 1945-47 ، که در آن ایرانیان - هرچند که بین خودشان تقسیم می شوند و کارت های چند نفره را در دست خود می گیرند - منافع خارجی و داخلی رقیب را متعادل می کنند و استقلال و صداقت ارضی کشور خود را در برابر شانس های بسیار طولانی حفظ می کنند. با حمایت محدود آمریکایی ، ایرانیان توانستند در مورد اشغال سربازان اتحاد جماهیر شوروی از ایران مذاکره کنند و اقتدار خود را نسبت به ثروتمندترین استان این کشور بازگردانند.
• بحران ملی شدن نفت در سال‌های 1951-1953، که در آن انگلیسی‌ها و ایرانی‌ها آنقدر یکدیگر را شیطانی می‌دانستند که توافق غیرممکن شد. واشنگتن تلاش کرد میان دوستان خود میانجیگری کند و در اصل با آرمان های ملی گرایان ایرانی همدردی داشت. با این حال، آمریکایی‌ها که درگیر رقابت جنگ سرد با اتحاد جماهیر شوروی بودند، سرانجام با این دیدگاه بریتانیایی‌ها شریک شدند که مصدق خود نخست‌وزیر مشکل است و باید برود.
• بحران گروگان‌گیری سفارت آمریکا در سال‌های 1979 تا 1981، که در آن آنچه با تظاهرات و تحصن دانشجویان به سبک دهه 1970 آغاز شد - پس از یک سری قضاوت‌های نادرست از طرف هر دو طرف - به یک بحران بین‌المللی بزرگ تبدیل شد که رئیس‌جمهور آمریکا را سرنگون کرد و افراط‌گرایان را قادر ساختتهران برای به دست گرفتن قدرت بلامنازع و آوردن سالها خونریزی و رنج بر اکثر ایرانیان.
• بحران گروگان‌گیری لبنان در سال‌های 1985-1991 که در آن هر دو طرف - با تشویق واسطه‌های منفعت طلب - خود را به توهمات غیرواقعی فریب دادند. هر دو طرف منافع اساسی خود را از دست دادند و کاملاً روی اهداف فوری متمرکز شدند. زمانی که شرایط تغییر کرد و میانجی‌های معتبر درگیر شدند، مشکلاتی که قبلاً غیرقابل حل به نظر می‌رسیدند، سرانجام حل شدند.

در جریان باشید

USIP دارای انواع خبرنامه ها و اطلاعیه ها با آخرین تحلیل ها، انتشارات و رویدادها است.